%0, şirkette öğlen yemeği yiyorum. is yerime yürüyorum hava iyiyse bisikletle gidiyorum.

istanbul.

evden çalışınca sıfır. ticket fazla fazla kalıyor.

şirket aracı olduğundan ulaşıma sıfır, öğle yemeklerinde ticket geçmeyen yerlere ve ekibi motive etmek için cepten verdiğim yemek ısmarlama vs olayları ayda 400-500 gidiyordur. yüzdesini yazınca küsüyorlar, tl tutar yazmak daha doğru. istanbulspor.

İstanbul.

- Öğlen yemeği şirketten.
- Sabah servis ile gidip, akşam Marmaray ile dönüyorum. İstanbulkart'ı mobil üzerinden kredi kartıyla ödüyorum. İşte tek seferde 150 lira vs.

%10'a yaklaştı ve muhtemelen istifa edeceğim

Bir Allahın kulu da giyim dememiş :)
İşyerinde işyeri standartlarında bulunabilmek için yıllarca kılık kıyafete harcadığım parayı ben bilirim.
Pandemide kim giyer kalem etek?
Yüzde yazmiim ağlarım:)
İstanblues

%3 civari bisey.

%0, İstanbul.

Evet giyim de dahil.

daha işe başlamadım ama yolu ve yemeği hesaplayınca %9 çıktı. giyim hesabı yapamadım, ne kadar tutar bilemiyorum.

memurluk enayiliktir.

%0

istanbul
%80 remote
yol yemek otel internet telefon sirketten
kiyafet alisverisi pek yapmam zaten elektronikten para kalmiyor pek :))

Bu sorunun yorumlanışı genel olarak hatalı.

Yüzde 0 yazan evden çalışanlar çalışırken kullandıkları ürünlerin tamamını şirkete fatura edebiliyorlar mı? Gecelere kadar kullanılan bilgisayarın elektriği, belki çalıştığımız odanın ısıtması, elektriği, içtiğiniz kahve, ticket yoksa yediğimiz öğlen yemeği vb bu kapsamda. Zoom'a kimsenin de atletle ya da lastiği çıkmış pijamayla katıldığını da sanmıyorum. İş nedeniyle hiç mi harcama yapmıyorsunuz?

ofise giderken aylik kart aliyordum. bir de iste kahve ve arada sirada yemek (disardan yemeyi pek sevmem) casual giyiniyoruz yani ekstra bi kiyafet almadim is icin. o zaman toplu tasima %3'ten azdi. kahve yemek de yine %3 gibi bir sey oluyordu, bu tabi her gun giderken...

su an sifir, full evden calisiyorum. elektrik internet icin cok olmasa da bi ucret odeniyor (ki bu harcanan elektrige yetiyordur, internetim zaten vardi) video gorusme cok nadir yapiyorum, onda da cidden atki bere taksam umurlarinda olmuyor.


Atina'dayim. isimden cok memnun degilim ama TR sartlarini dusundukce galiba oturmaliyim oturdugum yerde

senelik hesap yaptim, %15 civari.
arabanin senelik deger kaybini da ekledim.
kiyafet haric, i$e ozel kiyafetim yok, serbest takiliyoruz.
lokasyon yurtdisi.

%0

-şirket aracım var. ulaşım masrafım yok.
-ticket var ama zaten öğle yemeği yemiyorum (intermittent fasting)
-şirket telefonum var, iletişim masrafım da yok.
-giyim muallak bir konu. özel bir kıyafet almak gerekmiyor. günlük kıyafetler ile geliyorum. ona rağmen senede iki kez giyim çeki alıyorum.

kaç gündür başlığı iş yerinde huzur bulmak için maaşınızın % kaçını kullanıyorsunuz diye okuyup duruyorum, az önce aydınlandım.

Teoride %0, pratikte %1. o da yol.

bir gün bile servis kullanmadım. yakın olduğu için ya yürüme ya araç.

Nereye gideceğine de bağlı; ben cumartesi gece 2de 20 dk uğraştım bulmak için, 10-15 taksi kısa mesafe diye almadı.

Akşamüstü nispeten daha rahat bulursun, en kötü otellerin taksilerine binersin. En kötü ihtimalle 20 dk diye düşünürdüm ben olsam.

Hocam son zamanlarda bitakside bile taksi sıkıntısı yaşadım ama getir uygulaması üzerinden çağırdığımda taksi bulabildim. Sanırım pek bilinmiyor ya da kullanılmıyor diye, bilemiyorum. Aklınızda olsun.

istanbulda taksi bulabilen varsa ip ucu versin, abvermiyor bu ukomenin, bir yerden bir yere gitmek iyice işkence oldu. taksi bulun oyle çıkın en az 1 saat arıyorsunuz çünkü, yoldanda çevrilmiyor artık

Exam olabilir.

Küp olabilir

Metot adlı oyun olma ihtimali nedir? Film ve diziye de uyarlandı diye biliyorum.

Tamam arkadaşlar cevab Exam :)
Cevaplayan herkese teşekkür ederim.

Mesele artık tek boyutlu insan olmamızdan kaynaklanıyor sanırım. Memuriyet asıl kendini geliştirmek isteyen insan için biçilmiş kaftan. Şöyle bir dönüp geçmişe bakarsak Türk edebiyatının en ünlü romancıları, şairleri, tiyatrocuları ve sanatçıları genelde memur. Çünkü kendilerini geliştirebilecekleri olanaklara sahiplerdi. Şimdi ise insanın kendini geliştirmesi mesai sonrasında da emeğini kapitaliste satarken daha cazip kılabilme, yani iş gününü uzatma üzerinden kurgulanan bir kendini geliştirme anlayışı. "Nereye doğru gelişim?" dersen aslında o yönü tayin eden genelde piyasa ilişkileri oluyor. Dolayısıyla memurluğu bırakıp bırakmama hayatta ne arzuladığınıza göre değişir.

memursan kendini geliştiremezsin. mevzu o zaten. bizim tüm sülale memur. kurum söyle oradan sana müdür ismi vereyim o derece. sadece network (siyasi) olarak takılman lazım yükselmen için. yoksa bir ara müdürlükte 15 yılın geçer sonra emekli olursun.

memurlukta bilgi ile yükselme olmaz milletin işini yaparsan yükselirsin. o sebeple özel sektöre de geçipde yüksek maaş alamazsın. çok zor yani. çoğu memur istifa edip kendi firmasını kuruyor. danışmanlık adı altında. o tabi danışmanlık değil rüşvet verme metodu.

yani dediğin tarzda ben kimseyi görmedim. zaten yok. ütopik bir roadmap.

bir-iki örnekten yola çıkıp genelleme yapmayın. bu şekilde en az 1000 kişi var mı ona bakmanız lazım.

mesleki olarak soruyorsan zor. devlette bir kurumun avukatı olarak çalışıyorsundur. daha iyi bir avukat olman için aman aman bir motivasyon yok.

ama iş kişisel gelişim ise bence özel sektörden daha iyi olanaklara sahip. bir kere sizi özel sektör kadar hırpalamıyor. mesainiz bittiğinde halen zinde oluyorsunuz çoğunlukla. yan hakları neredeyse eksiksiz alıyorsunuz. ücretli izin, ücretsiz izin, haftasonu, mesai saatleri vs. standart insani koşullarda. bu koşullara uyan özel sektör işi görece az sayıda.

hiç bir firma 5 yılını dolduran bir personele istersen 1 yıl ücretsiz izin alabilirsin demez mesela. oysa bir memur 5. yılın dolduğu gün "ben bir sene yokum, 1 sene boyunca kendimi keşfedeceğim, 1 sene sonra tekrar işe başlayacağım" diyebilir.

ben daha çok bileceğim, kariyer yapacağım diye yüksek lisans yapıp yüksek inşaat mühendisi olacağım diyen devlet memuru mühendis görmedim pek ama mimarlık tarihiyle alakalı yüksek lisans yapan gördüm mesela. mesleki gelişim değildi tam olarak amacı. "gençliğimde ilgim olan bir alandı ama önce para işini çözmem gerekliydi, şimdi para derdi olmadan geniş geniş ilgileniyorum" demişti sorduğumda.

Ek iş yapıyorlar. O şekilde geliştirmen mümkün.

Özel sektörde kendini geliştirme dediğin şey daha yoğun çalışmak. Kimse sana madalya takmıyor.

abicim memur var memur var? hangi memurluk? nüfusta çalışan bi vhki ye özelden nasıl bir iş teklifi gelebilir? ama vergi müfettişi veya ne bileyim hesap uzmanı vs olsan meslekte belli bir süre geçirdikten sonra özelden teklifler yağıyor diye duymuştum.. belki de tek bu örnek vardır bir de belki iyi bi kurumda mühendissen falan ordan sonra özelde şansın olabilir.. onun dışında kalan kadroların çoğu zaten sadece o iş için o pozisyonda işe yarar.. kaymakamlıkta evrak kayıtta çalışan bi memur özelde ne gibi bi iş yapabilir kendi işinin verdiği spesifik yetenekleriyle? ha adam belki memurluğuna ek çok iyi bas gitar çalmayı öğrenmiştir gider bi bara çalar onlar ayrı mesele.

Kendimizi yalnızca mesleğimiz üzerinden mi geliştirebiliyoruz ki? Mesleğiniz dışında hiç ilginizi çeken ya da yapmaktan hoşlandığınız bir şey yoksa evet haklısınız da, biz mesleklerimizden ibaret canlılar değiliz. Memurum, işimle ilgili ortalama bilgiye sahibim. Yapmaktan keyif aldığım birçok hobi ve tonla aktivite var. İlgimi çeken şeyler hakkında isteyerek bilgi ediniyorum, konuşabileceğim şeyler mesleğim ile sınırlı değil. Bir de bu açıdan bakmak lazım.

Memurluk 3 ihtimalli
1-Masa başı bir yer bulursun ordan emekli olursun.
2-Kurum içi network ve eğitimler ile yükselirsin.Özel sektöre göre daha kolaydır ve daha çok liyakat işler.Şuan bile durum böyle.Hani torpil falan belli kademelere adam taşıyor.İşin sonunda iş yapan bürokrat lazım.Lise'yi bitirip memur olup üniversiteyi tamamlayıp 25-30 yaş arasında müdür-müdür yardımcısı olabilirsin liyakatli bir şekilde . Özel sektörde bu imkansız.Genelde iş yapan değil terfi yapmak zorunda oldukları müdür oluyor .Hala daha bu tezati çözemedim.Genelde bu tip kişiler 40'ından sonra özel sektöre davet edilir.
3-Memurluğun dışında bir iş kovalıyorsundur. O işten yürür gidersin.Memurluk külfet olur istifa edersin.

Ben de memurum 3. Seçenek pandemiye kadar göz kırpıyordu. Şuan için ertelendi. Eşim 2. Seçenek pandemide benim istifam ertelenince onun da gözü korktu gelen teklifleri ret ediyor.

Özel sektör iyi hoş ama 8-18 5 gün 8-13 cumartesi çalışıyorsun.10 saatlik mesaide 3-5 saatlik iş yapıyorsun.Kalanı genelde üstlerin angaryasi oluyor.İçeride toksik bir ortam var. Sendika yok, alt-üst ilişkisi bozuk.Özel sektörde 20 senede edinecegin birikimi devlette elini taşının altına koyup iyi bir idareci ile 5 senede edinebilirsin.
Hem de mental olarak daha az yorulursun.

1- Kesmeşeker - Metin Kurt Yalnızlığı

2- Yavuz Çetin - Her Şey Biter

3- Aşık Veysel - Anlatmam Derdimi Detsiz İnsana (Harekete Kimse Mani Olamaz)

Ama az oldu gibi, aklımda başka bir sürü şarkı kaldı.

yasar - kumralim
tarkan - salina salina sinsice
kubat - bahca duvarindan astim

ben sadece tarkan, yasar ve kubat'i dinliyorum galiba türkce.

1:Levent Yüksel-Bu gece son.

2:Mor ve Ötesi-Bir derdim var.

3:Gökhan Kırdar-Yerine sevemem.

Şimdi uzaklardasın
Gesi bağları
Bir ay doğar

1) Mor ve Ötesi-Cambaz
2) Düş Sokağı Sakinleri-Gayret Et Güzelim
3) Kimseye Etmem Şikayet

1. Sertab Erener - Aslolan Asktir www.youtube.com
2. Hande Yener - Bu Yuzden www.youtube.com
3. Goksel - Istemeyerek Istemeyerek www.youtube.com

yavuz çetin - benimle uçmak ister misin
110 - özledim seni
bülent ortaçgil - yağmur

düşmedim daha gemiler duymak istiyorum

Sınava girenlerin maske çıkarma özgürlüğü var. Eski usül her sırada bir kişi oturuyor. Aralık yok.

kendi maskeniz ile sınava girebiliyorsunuz.

Kafamın içindekileri deşifre etseydim derlerdi hatta korkup kaçarlardı.

Kendi kendime diyorum ben ama dinlemiyorum da

Bazı şeyleri sırf toplum benden bunu ciddiye almamı bekler diye umursuyorum. Bana yapılan şey suç teşkil etmediği sürece pek umursamam.

hayır, üzerine uyurum, düşünürüm, sebebini, kaynak nedenini bulmaya çalışırım. kendi hatalarımı kendi kendime itiraf ederim. samimi bir şekilde düzeltmeye çalışırım.

Hiç büyütmem, refleks olarak unutup bir daha üzerine düşünmeme moduna giriyor beynim. Hatta büyütmem gereken şeyleri de büyütemiyorum bu sebeple.

Büyütmem, hiçbir şey büyütmeye değmez

Büyütmem, büyütemiyorum daha doğrusu.

İnsanlara anlatmadığım için "amma abarttın" diyen yok ama gereksiz şeyleri inanılmaz büyütme, sürekli argüman üretme ve geceleri uyuyamayacak kadar düşünme yeteneğine sahibim evet.

hem de nasil.

Bu konuda bir dünya markasıyım.

Kaygı bozukluğundan muzdaripken inanılmaz büyütür, etrafımdaki insanlara da negatif enerji saçardım. Hastalıktan kurtulunca bakış açım da değişti, olayı büyütmem veya pişman olmam geçmişi değiştirmeyecek, geleceği olumlu yönde şekillendirmeyecek ne üzeceğim kendimi kafasına ulaşabildim. Büyük rahatlık.

aboov hem de nasıl. karşılıklı harala gürele mevzuu değil de genel olarak en ufak şeyi bile kafama takarım, dert olmayan şeyden dert çıkarıp içinde boğulurum. biraz aşama kaydettim sanki ama yeterli değil hala.

İnanılmaz derecede büyütüyorum. Karşı tarafın hiç haberi olmuyor ama ben kendimi bitiriyorum. Çok yorucu bir durum, son günlerde farklı yöntemler deneyerek odağımı başka yönlere çevirmeye çalışıyorum.

Belki bu konuda dünyada rakibim yoktur. Maalesef...

unfaithful geldi aklima, a perfect murderin benzeri gibi.

Gerald’s game

the ghost writer
dead man’s shoes

Izlemedikleriniz varsa:

Insider 1999 m.mann
Thief 1981 m.mann
Sleuth 1971
Dial m for murder (perfect murder'in orijinali)
Strangers in the train
Suicide kings
To live and die in LA
The Conversation 1974
Arlington Road 1999

İkea’nın sitesinde sipariş verirken kurulum isteyip istemediğinizi de soruyorlar.

Diziler filmler hayatın bir parçasıdır, sadece cinsiyetçilik üzerine değil ırkçılık da olsa eğer bir dayatma, manipüle etme yoksa ve o yapının bir gerçekliği olarak ele alındıysa rahatsız olmuyorum.

İngiltere'de 100 sene önce kadınlar insan mıdır diye konferanslar düzenleniyordu, o dönem çıkan eserlerde böyle şeyler olması normal ama günümüzde ulaşılan zeka seviyesi nedeniyle bunları garipsemek de normal.

Öyle şeyler olabiliyor, ben o dönemlerin feminist sayılabilir eserlerine de "çocuğa anlatır gibi, bu ne be" diyebiliyorum ama bu o dönemin yazarlarının suçu değil tabii, onun farkında olmak lazım. Bir de geçmiş dönemler yerine daha çok çağdaş yazar okumaya başladım, nedenlerinden biri de bu.

Filmlerde dizilerde bu kadar olmuyor, nedense kitaplarda daha çok gıcık oluyorum ama bir şeyler izlerken çok takılmıyorum.

Bana olmuyor. Çünkü bugun bakip da aa ne cinsiyetci denen seylerin cogu da aslında bugunun asiri hassas bakis acisiyla bakınca cinsiyetçi geliyor, gercekten cinsiyetci olduğundan değil.

Bir de zamaninda yazılan cizilenler cekilen filmler hepsi hayatın bir parçasıydı, gercek dunyayi yansitiyordu genel olarak. Bugun de oyle. Dolasiyla beni rahatsiz eden bir sey olmuyor.

e gayet normal.
shakespeare de cinsiyetçi nazım da. bunu tamamen bilinçli veya o dönemin yargılarıyla hareket ettiklerinden de yapıyor olabilirler, taa o zamanlarda bile sorsak karşı duracakları halde bilmeden/içselleştirdiklerinden de böyle yapıyor olabilirler. elbette dönemin koşullarına -yani hangi dönemlerde cinsiyetçilik veya patriarka etkisi artmış, azalmış, pik yapmış bunları da fark ederek- göre bakmak lazım.
napalm tüm dünyadan nefret mi edelim ? : )

Hayır yaşadığınız hisler normal, okuduğunuz kitaplardaki düşünceler hala hayatta ve zaman zaman karşılaşabileceğiniz hatta bizzat öznesi olabileceğiniz yaşayan bir kültüre ait şeyler.

Antik Mısır'daki kölelikle ilgili şeyleri okurken ya da izlerken aynı hisleri, aynı şiddette hissetmezsiniz çünkü bunlar ölü bir kültüre aittir. Hayatınız boyunca kimsenin sizi kırbaçlayıp ölümüne çalıştıracağı endişesi taşımıyorsunuz, gerçek dışı geliyor bu düşünce.

Ancak hayatınız süresince kendinizin ya da sevdiğiniz kişilerin cinsiyet ayrımcılığına o ya da bu sebepten maruz kalma ihtimali çok yüksek.

Benzer şeyleri kalabalık insan grubu görünce de hissediyorum pandemiden öncesi nasılmış vay anasını diye.

Kitapları ise yazıldığı döneme göre okumaya dikkat eder tanrıya her gece yatmadan sjw olmamak için de dua ederim.

Böyle şeylere takılmıyorum, çünkü sanat daha ağır basıyor. Ama John Fowles’dan Fransız Teğmenin Kadını’nı okurken şuna benzer bir ifade görmüştüm. Kaç yıl geçmiş unutmamışım bak.

“… önümde ilerlerken yol dikleşmişti ve her adımında eteği bileğinin birkaç santim üzerine kadar çıkıyordu, iç çamaşırı görünüyordu…”

Tabii bire bir böyle değildi ama kadının giydiği paçalı donun ayak bileğinden itibaren görünebileceğini vurgulayan, erotik bir anlatımdı :(

Ben iki isme karşıyım. Sadece Alp olsun derim.

öncelikle gözünüz aydın, sağlıkla, güzellikle analı babalı büyüsün :)

önerim ahmet alp ya da sadece alp

Hayırlı olsun ama üç ismi de beğenmedim. Oy vermem gerekirse Ahmet Yiğit'e oy veririm.

gözünüz aydın. şansı açık olsun.
oğlunuz portekizli futbolcu değilse Ahmet Yiğit Alp'i eleyin derim.
sadece alp +1

İki isim çok zorlama. Zaten bir tanesiyle seslenecek herkes. İçlerinde en iyisi Ahmet.

tek isim iyidir yiğit koy gitsin
allah analı babalı büyütsün bu arada

İki isim çok zor. Yiğit ya da Alp tek başlarına çok güzel isimler bence.

ege ismini koymayan kalmadı diğer isimlerde gayet popüler. bence tek sade isimler daha güzel.

öncelikle tebrikler, mutlu ve sağlıklı bir ömür dilerim oğlunuzla.

siz hep yancı isim gibi değerlendirmişsiniz sanırım ama Yiğit tek başına da çok güzel isim. Yiğit'i tek düşünmez misiniz?

iki isim çok gereksiz ve saçma. bence çok kro hatta "ahmet yiğiiit" diye seslenmek çocuğuna. ege, yiğit, alp bunların üçü de çok güzel.

İki isimli biri olarak gayet memnunum iki isimli olmaktan. Ahmet gibi demode bi isim koyacaksanız yanında Alp ya da Yiğit koyabilirsiniz. Yiğitte türkçe karakter olduğu için Alp daha tercih edilebilir gibi.

Ben bir ek yapmak istiyorum. Eğer soyadınız çok bulunan bir soyad ise iki isim işlevseldir. İki ismi var diye çocuğa iki isimle seslenmek zorunda değilsiniz tabi ki.

Yiğit güzel

ne kadar cok isim o kadar yuk, gobek adi falan bunlara gerek yok.
Alp yeterli +1

İki isimli biri olarak tek isim +1

ay lütfen artık iki isim koyan bile kalmamışken 3 işim nedir? lütfen alp yada sadece ahmet.

Uc isim biraz degil bayagi zorlama. Buna bir de soyad eklenince ortalik fena karisacak. Iki isim bence iyi, en azindan ona da secim hakki veriliyor gibi. Hangi isimle cagrilmak istiyorsa onu kullanir. Yigit ahmet olsun.

Soyadınızı bilmek uyum konusunda fikir verebilir.

beni bıraktığında akıl sağlığı yerinde miymiş? yerindeyse umurumda olmaz. değilse de çok umurumda olmaz bakım evinde kalır ama yine ara ara bakarım nedir ne değildir diye.

bakabilecek durumdaysam bakarım.
ya da imkânlarım dâhilinde baktırırım veya bir şekilde ucundan da olsa destek olmaya çalışırım.
bakamayacak durumdaysam çözüm ararım, yapabileceğim kadarını yaparım.

bunları yaparken görüşmemeye devam da edebilirim, ikisi farklı şeyler.
onun bana bakmamış olması onunla ilgili bir sorun, onun kendi sorunu.
pişman olup olmaması, sonradan ne düşündüğü, o süreçte onun yaşadıkları onun kendi hayatıyla, iç dünyasıyla ilgili.

benim ona bakmamsa benimle ilgili bir şey.
sevmeyebilirim, kırgın ya da öfkeli olabilirim ama beni dünyaya getiren kişi(ler) olduğu için uzaktan da olsa sahipsiz bırakmam.

edit:
"bakmak" direkt olarak elinle yemek yedirmek anlamında değil.
bir şekilde bakımını üstlenmek.

insanlarla ilgili duruşumuz bizim şu an hayatta durduğumuz zeminle, değerlerimizle ilgili bir şey, başkalarının geçmiş hatalarıyla ilgili değil.

mesafeli dursam da kendi insani değerlerim gereği elimi asla tamamen çekmezdim.

beni terk ettiğinde akıl sağlığı nasıldı ona göre davranırım.

eğer yerindeyse bakımevine bırakırım, aylık ücret neyse öderim.
yerinde değilse durumuma bağlı. eğer işim gücüm yoksa rahatça bakabileceksem evde bakarım, bakıma çok muhtaçsa ve ben de meşgulsem bakımevine bırakırım ama sık sık ziyaret ederim.

beni terk etme sebebine bağlı. Mecbur kalmışsa elimden geleni yaparım. Bile isteye keyfi sebeplerden bırakıp gitmişse cenazesine bile katılmam.

Boşa kan bağı duyarım yok. Ona harcayacağım parayı SMA hastası çocuklara harcarım.

Bu o kadar kişiye özel bir şey ki. Onunla ilgili içiniz soğudu mu? Affedebildiniz mi? Onu hayatınıza aldığınız zaman ne hissedeceksiniz. Bütün bunları düşünmek gerekiyor. Evde hasta/yaşlı bakmak hiç kolay bir şey değil. Hele böyle zamanında size annelik/babalık yapmamış insana karşı tahammül etmek kolay değil. Eve almak kolay, evden çıkartmak zor gelir. Ben muhtemelen bakımevine koyar oradan gözkulak olmaya çalışırdım. Ki bu bile aslında külfet.

Terkettiğinde akli dengesi yerinde değilse, parayla birini bulur baktırırdım.

Huzur evleri bunun için var. Ki zaten huzur evine vereceğim para fazlasıyla yeterli olur 'bakıyorum' demek için.

Valla beni dogar dogmaz terketmis birini evime de alip bakmazdim, bakimevine birakip masraflarini vs de ustlenmezdim.

Bakabilecek durumdaysam bakarım. Onun için hangisinin daha konforlu olduğunu da düşünmek lazım. Bazıları illa evde bakalım diyor, ama profesyonel bakamadıkları için yatak yaraları vb problemlerle uğraşıyorlar. Hastaya en az eziyet olacak şekilde ayarlamaya çalışırdım.

Anne babaya evde bakma beklentisine oldum olası kızmışımdır. Üstelik böyle bir durumda x2 bakmazdım. Bakımevine yerleştirirdim en fazla.

Benim üstlenebileceğim şeyler değil. Kendime bakmakta zorlanıyorum.

hiç kullanmıyorum. zararlı olduğunu düşünüyorum. msg var içinde en basitinden. diğer katkılarını bilmiyorum detaylı fakat tavuk eti oranı da çok düşük ve bolca tuz var.

Kullanmıyorum, hem içeriğini hem tadını beğenmiyorum.

Kullanmıyorum hem tadı kötü hem de aşırı tuzlu.

asla.
90larda bıraktık. zaten her şey zararlı koşarak kansere gitmeye gerek yok.
kullanmak mantıksız.
stok yapıyorum bazen keyfim yerindeyse. bknz stok: www.youtube.com

bulyon ve margarin eve sokmayın.

bulyon katki maddelerinin zirvesi. evet yemegin tadini cok guzellestirir ama olmaz olsun. marketlerde kavanozlarda et suyu tavuk suyu vs. de satiliyor. onlarda da katki maddesi vardir ama dogala daha yakin gibi. onlari ara sira tercih edebilirsiniz. tuzot, knorr bulyon falan eve giremez

bizim ailede en az 20 yıldır falan kullanılmıyor. öncesini de hatırlamıyorum.

bulyon zararlı bir şey içeriğine bakabilirsiniz.

Gerçek et/tavuk suyunun kokusu ağır geliyor, hele kemik suyuna hiç katlanamıyorum. Yemek yaparken kalan havuç tepesi, soğan kabuğu, pörsümüş biber vs sebze artıklarını buzlukta biriktirip sebze suyu yapıyorum bazen.
www.thekitchn.com

KFC usulü gravy yapmak için 1-2 küp bulyon, bol sulu noodle yapmak için de 1/4 ya da daha az küp bulyon kullanıyorum. MSG'nin zararlı olduğu inancı aşının otizme yol açması mevzusu gibi bir tane doktorun iddiasından kaynaklanıyor ve uzak doğuda 100 yıldır insanlar evde yemek yaparken tuz yerine MSG kullanıyor. Tükettiğim (tüketmemem gereken) şeker ve karbonhidrat miktarına bakınca makul miktarlarda MSG ya da kırk yılda bir bulyon tüketmekte zarar görmüyorum.
www.healthline.com

Valla ben kullanıyorum verdiği tadı da acayip seviyorum.
40 yaşındayım 20 senedir kullanıyorum desek henüz ölmedim.

tavuk/kemik suyum olmadiginda arada kullaniyorum.

tadını çok sevsem de kullanmıyorum uzun süredir. onun yerine tavuk suyunu kendim taze hazırlıyorum.

Çok sık olmasa da kullanıyorum. Özellikle mantı suyuna 1 tane et bulyon atınca tadı şahane oluyor.

arkadaşlar msg yani monosodyum glutamat'ın bilinen bir zararı yok. şu an üşendim ekşi şeyler de bununla alakalı uzun bir kaynak var.

Msg’nin bilinen kanitli bir zarari guncel meta analizlere gore yok. Eskiden one surulen pek cok advers reaksiyon daha guncel calismalarla curutulmus veya bulgular tekrarlanamamis, meta analizler de kesin bir zarari olduguna dair delil yok sonucunu cikarmis. Konu ile ilgili wiki makalesini birakayim; yeterli gelmezse pubmed veya google scholardan msg meta analysis vs diye aratip arastirabilirsiniz

en.m.wikipedia.org

Soruya cevap: bazen kullaniyorum; tavuk suyunu kendim yapiyorum ama iyi bir et suyu yapmak epey zahmetli o yuzden ozellikle onu kullanirim knorr marka. Zarari yok diyemem her seyini incelemis degilim, ama msg konusunda yukaridaki gorusum sabit.

bulyonun tadı çok karakteristik, bir yemekte olunca hemen alıyorum tadını o yüzden evde kullanmıyorum. hoş çağrışımlar yapmıyor. sanki alelade hazır bir şey yemişim gibi geliyor.

onun yerine tavuk ya da et suyu olduğu günler onu kullanıyorum, fazlasını da buz kalıplarında dondurup ihtiyaç haline ikişer üçer atıyorum yemek pişerken.

tavuk et degil ama pilavda sebze bulyon kullaniyorum mutlaka, tuz atmiyorum ekstra. bulyon olmayinca tuzu ayarlayamiyorum :)

MSG'nin tuzdan daha fazla bir zarari yok fikrini savunanlardanim.

Full kimyasal olduğu için almıyoruz

Kullanmıyorum.

Sabah spordan ve is hazirligindan sonra iki kupa sade filtre kahve - bu hergun
Iste ogle yemeginden once veya sonra bir latte veya cappuccino (sadece is gunleri)
Haftada birkac gun aksam yemegi ile bir kadeh sarap, genelde bitirmiyorum bile (genelde cuma ve cumartesi aksamlari)
gun boyunca su
kirk yilin basi aksam yemeginden sonra ihlamur

Saat 2'yi gectiyse kahve veya kafeinli seyler icmiyorum.

1-2 turk kahvesi
Her gun kahvaltida cay
Gun icinde latte
Yazin soda

Gün boyu su, akşam da 6, 7 bardak çay.

bol bol soguk su iciyorum, ozellikle ilk kalktigimda su icmeye dikkat ediyorum. bu aralar rooibos cayina sardim ondan iciyorum. bazen de gun icinde veya aksamlari sprite/soda vs iciyorum.

arada bir canim kahve cekiyor kahve iciyorum, sanirim canim ne isterse onu iciyormusum.

1 veya 2 kupa filtre kahve
1 soda
haftada 3-4 kere zencefil ve ıhlamur çayı
sabahları çay
ve su

sabah kahvaltı 1 kupa çay,
iş yerine gidince sabah 1 kupa çay,
öğle yemeği sonrası 1 kupa çay,
akşam yemeği sonrası 2 kupa çay
en sonra 1 şişe beypazarı sodası.

cuma akşamları depressive times ile 1 şişe ucuz şarap.

gün içinde suda içeye çalışıyorum ama çok değil.

Tam fakir işi.

uyanır uynamaz 0.5 litre su
öğle yemeğine kadar bir büyük filtre kahve
0.5 litre su
öğle yemeği sonrası bir büyük filtre kahve
zaman zaman ek olarak çay x 2-3
0.5 litre su
keyifliysem akşam yemeği öncesi ya da hemen sonrası bira ya da viski
0.5 litre su
Alabildiğince çay. (~ 3-4 kupa)

sabah soguk sutlu cortado (double espresso+espresso kadar sut)
aksama kadar bol bol su (3-4lt) ve cay (1.5lt)
eve gelince veya hic cikmadiysam yatmadan once yine soguk sutlu cortado
eve geldiysem caya devam

3 litre su, 300-400 ml kahve, 1,5 litre çok açık çay (3 kupa 450 ml)

evden çalıştığım için tuvalete gitmek kolay :)

çaylar şunlar:
KLOOF Rooibos Tea Earl Grey
KLOOF Rooibos Tea Vanilya Aromalı
KLOOF Rooibos Tea Bal Aromalı

çok nadir ıhlamur kaynatırım ama baş ağrısı yapıyor bende. bir sürü çeşit bitki çayı karışımı var, onları da nadir de olsa demlerim.

bazı yemeklerin yanında cola zero içiyorum. ayda 4-5 kutu içiyorum sanırım.

ağır kardiyo yaptığım zaman da 1 litre soğuk suya 2 tane soğuk beypazarı maden suyunu ekleyip onu içiyorum pipetle, yavaş yavaş. damardan serum alıyormuş gibi bir his oluyor :)

sabah kalkar kalkmaz bir bardak su
öğlene kadar iki kupa kahve, bir bardak su
gün boyu su, nadiren saat 3 olmadıysa buna bir fincan da türk kahvesi eklenir
suya devam
haftada iki üç gün akşam yemekten sonra bitki çayı

en çok su içiyorum, kahve ikinci en çok tükettiğim içecek. iki kupadan fazla tüketmemeye dikkat ediyorum, çok stresli ve yoğun bir günse bu sayı çoğalır ama nadiren. günün ikinci yarısı benim için saat 3 itibariyle başlar, o saatten sonra kahve içmem.

kahvaltıdan önce bir çay bardağı kefir.
gün boyunca bol bol ama gerçekten bol su.
kahvaltıda çay ama bununla ilgili de aralar vermeye çalışıyorum, örneğin 10 gün hiç çay içmiyorum.
öğlene doğru bir türk kahvesi veya filtre kahve. çay için uyguladığım ara vermeler kahve içinde geçerli.
öğleden sonra bitki veya meyve çayı ama poşet çaylardan değil. ya kurutulmuş bitkilerden (biberiye, rezene, melisa, ıhlamur gibi) ya da doğrudan meyveleri (ayva, elma, mandalin vb) demliyorum. yazın da bunların soğuk versiyonlarını yapıyorum.
alkol hiç kullanmıyorum.

sabah kapsül kahve
öğleye kadar, öğleden sonra kekik,ıhlamur,yeşil çay ve türk kahvesi
bazen akşam eve gidince kapsül kahve.

gun boyu su min 3litre.
IF yaptigim ve ac karnina cay midemi bulandirdigi icin ozellikle soguk havada 1 siyah 1 de meyveli cay vs tarzi seylerden.
aksam yemekten sonra da yesil cay.
kahve icmiyorum.

sabah 1 bardak su
kapsül kahve
işe gelince efervesanla yarım litre su
gün içinde filtre veya türk kahvesi 1 bazen 2 adet
gün boyunca su
akşam eve gelince hafta içi 4-5 haftasonu 8-9 bira

Sabah su
Kahvaltıda çok az çay
Kahvaltıdan sonra kahve
Gün içinde 3-4 kupa filtre kahve bazen 1-2 nescafe
Akşam 1-2 bardak çay veya bazen bir kupa bitki çayı
Günde 2 litre su

filtre kahve.
su.
bulursam americano.
evde ve kışın boş günse bira.

sabah kahve
gün boyu 2 litre kadar su
akşam yemeğinden sonra türk kahvesi
akşam rakı

gecmis olsun. bu problemi yasayan herkeste degisik. 7 gunde duzelen de var, 2020 basinda covid olmus ve hala duzelmesini bekleyen de.

3 ay sonra düzeldi.

bende 1 haftada düzelmişti. benim bir arkadaşımda 1.5 senedir düzelme yok. çok garip gerçekten.

(bkz: tat ve koku kaybını geri getirdiği söylenen yöntem) deneyin belki işe yarar.

Bir hafta dolmadan yaklaşık 5 günde geçti. Covid geçiren tanıdıklarımdan bazıları 3-6 ayda hala tadları normal almada sıkıntı yaşıyorlar. Bazılarını uzun süreli etkiliyor.

Benim de bir haftada koku geldi, hem tat hem koku iki haftada komple normale döndü.

Delta varyantı olmuştum bu yaz. Koku ve tat 2 gün boyunca yoktu. 1 hafta sonra tam anlamıyla geldi ama hala bazı kokular(yumurta/ çamaşır suyu) gibi rahatsız edici geliyor. Eskiden bunlardan rahatsız olmazdım.

Son durum. Omicron geçirdiğimden şüpheleniyorum ve 10 günden sonra iyileşme oldu ama hâlâ tam performansa ulaşmış değil.

valla tam 1 sene gecti hala düzelmedi. elmadan portakal, lavantadan çürümüş erik kokusu gibi sacma sapan kokular alıyorum. pek ümidim de kalmadı beyinde bir bölge hasar almış olabilir diye dusunuyorum. yaklaşık 150-200 bin liralik parfüm koleksiyonum var ve parfümlerin kokusuyla alakasız kokular alıyorum en kötü tarafı da bu sanırım.

en.wikipedia.org

Benim ufak yigende de vardı buna benzer bir durum. Annesi ayagından çorabı hiç çıkartmazdı. Evdeyken bile giyerdi. Sonra sonra unuttu çocuk.
Önce elinizin ayagınıza ulaşmasını engelleyen. Çorap gibi.

Bence bunu yapmanızı engelleyecek ve sonrasında da bunu unutacagınız şeylerle oyalanın. Örnegin elinize stres alıcı ufak şeyler alın. Sallanan çevrilen şeyler var.
Bu yolla atlatacagınızı umuyorum.

hacı hemen bi ps4 hatta ps3 bile olur satın alıyorsun ikinci elden hem de, masrafa gerek yok. bütüüün gece elde joystick kâh fifa atıyorsun, kâh tomb raider'da lara ile dağlara tepelere vuruyorsun. Ama o joystick hiç elden düşmeyecek!

Hocam bunun benzeri bende çocukluğumdan beri var. Evdeki kapı boyalarını gizli gizli soyardım, annem kızsa bile yapmaktan kendimi alıkoyamazdım. Yıllar içinde farklı şekillerde kendini gösterdi hep. İki sene önce bir nedenden topuğum soyulmuştu, aynı sizin gibi aylarca yara yapma pahasına derimi soydum. Bir yıl boyunca iyileşmedi ayağım, çünkü iyileşmesine hiç fırsat vermedim. Sizin de muhtemelen sadece ayağa özgü olmayan bir şeyleri soyma isteğiniz var diye tahmin ediyorum.

Bu kişinin internet ile tanışması gerektiğini düşünüyorum. Ya da şehir değiştirecek.

Hocam duyuruyu silmişsiniz, yine yazıyorum.

Çocuk istiyorsanız kocanızın olması şart değil. Kendinize, şartlarınıza güveniyorsanız tabii. Yoksa birlikte yaşamak, evlenmek sevmeden çekilecek çile değil.

@dissendium edit yaptim

evlat edinsin ya da şehir değiştirsin, iş değiştirsin.

Bazen de kısmet ya, olmayınca olmuyor.

Öncelikle kriterleri, beklentileri değiştirmek lazım. Birinin karşısına sürekli ciddi ilişki istemeyen kişiler çıkıyorsa bu kişinin kendi beklentisi, kriterleri ile alakalı. Daha efendi, daha sorumluluk sahibi insanlara yönelmek gerekir.

Etrafınızda evli çiftler varmış, bu evli çiftlerin mutlaka etrafında "iyi çocuk ama hala evlenemedi" dediği kişiler vardır. Böyle evli arkadaşlarla konuşurken "uygun biri var mı" diye sorabilir ya da bunu sormadan öyle bir ağızlarını arayabilir. Birde bulunduğunuz yerdeki üniversitenin varsa yabancı dil gibi kurslarını bir araştırın. O kurslara üniversitelerin hocaları giriyor. Böyle başka hafta sonu kursları olur. Genelde haftasonu kurslara bekar kişiler giderler. Kendi alanınızda yükseklisansa kaydolun, çevre edinin. Birde şu var bulunduğu şehirde değil de ne bileyim böyle daha yakın ama yaşayabileceği bir şehirde de yükseklisansa başlayabilir.

Yabancı damat bulmasını tavsiye ederdim. Arkadaşlarım 37 ve 40 yaşlarında evlenip, çocuk yaptılar.

arkadaşın arkadaşı veya internet diyorum. ancak ben ciddi düşünüyorum mesajı verip direkt insanları kaçırmaktansa bir süre "takılıp" sonra ciddiyete çevirmek daha gerçekçi olur diye düşünüyorum. çünkü yaş ilerledikçe direkt ciddi düşünenler zaten evlenmiş oluyor, geriye evlenmek istemeyen - zamanında düşünmeyen - düşünüp pişman olmuş kişiler kalıyor. bir süre casual dating yapmak şart bence.

35'ime geldim hayatımda ilişki istiyorum, çocuk istiyorum diye dolanırsa ortalarda ve kısa sürede buluştuğu ettiği insanlara bundan bahsederse herkes uzaklaşır bu normal, hatta ilişki isteyen erkekde uzaklaşır.

ilişki dediğin şey bu yaşlarda birden başlamaz, olgunlaşır bunun için beraber olunan kişi ile birlikte geçirilecek zamana ihtiyaç var.

yaş nedeni ile beraber olacağı insanlar da daha önce edinmiş oldukları tecrübeden dolayı acele etmiyorlar ki çok haklılar, haklı olmasalardı boşanmazlardı zaten.

Kütikül dediğimiz ölü deri.
Çözüm basit: manikür :) ve nemlendirme tabii ki.

Manikür.

Hayır bahsettiğim yer kütikül değil, yani tırnak dibindeki bölgeden bahsetmiyorum, öyle yazmışım özür dilerim fakat bahsettiğim yer kütikül bölgesinin altındaki deriler kalkıyor.

Tırnaktan bağımsız olarak derinin soyulması mı? Görsel paylaşırsanız daha faydalı olur belki.

Tam olarak fotoğrafta işaretlediğim bölge.

ibb.co

Ağır içerikli kimyasal kullanımı, aşırı el yıkama, alerjenlere maruz kalma, tırnak ve tırnak eti yeme, cildi nemlendirmemek gibi sebeplerle olabilir. Nemlendirin ve temizlik alışkanlıklarınızı gözden geçirin bence. Koparmak yerine tırnak makasıyla kesin.

bende de ara sıra oluyor
vitamin, mineral vs. gibi bir şeylerin eksikliğinden dolayı olduğunu okumuştum.

(bkz: Çıplak gerçek)

Dizi olarak; Bozkır ve Alef.

En iyi ikisini yazayım;
Kayıp
Çıplak gerçek

Çıplak gerçek, bozkır ve alef'i izledim.

Kayıp gözümden kaçmış galiba, ilk kez duydum. Ona bir bakayım.

dokuz (ümit ünal filmi)

ctrl+f ile bile arattım ama yazılmamış, elf gözlerim neler görmüyor;

KANIT?

Romantizmden o kadar uzak ki karakterlerin birbirlerinden etkilendiklerini kabul etmeleri aylar yıllar sürüyor. Tam komiser akşam yemeği yiyelim mi diyecek gibi oluyor, ''yaa üf dur bi ceset inceletmedin' diye otopsiye geri dönüyor abla. başkomiser desen dünyanın en hödük insanı olabilir, en ufak bir espride yüzünü asıp ''bunun bu cinayetle ne ilgisi var şimdi :s'' diye tribe giriyor.

Sırf bölüm sonlarındaki Sevil Atasoy konuşması için bile izlenir.

Kanıt yazmaya gelmiştim ama yazılmış :)

Kanıt tabi ki. Bence Türk yapımı en güzel polisiye dizi.

Şahsiyet

çıplak gerçek +10000
karanlıkta koşanları zaten izlemişsiniz.
bi de kayıp var.
her kaliteli şey gibi kısa sürdü.

yerli polisiyeye yıllarını vermiş, yoklukta kanıt'ı da izlemiş biri olarak kanıt bu saydıklarımın yanına yaklaşamaz. kanıt ne yaa, yok arka sokaklar :D sorry but not sorry.

Kayıp'ı izlemedim sanıyordum da izlemişim, üzüldüm :/

Kanıt sadece birkaç bölüm izledim ama o da belgesel tadında, tırt oyunculuklar falan baymıştı, gerçek kesit gibi gelmişti gözüme, belki sonradan açılmıştır. Tekrar şans vereceğim :) bu arada sevil atasoy'un bölümleri artıdan ziyade eksi puandı gözümde. Sevil atasoy sevmiyor değilim ama kanıt'taki replikleri biraz yapay geldi :) (ilk bölüme yakın zamanda tekrar bakmıştım, oradan aklımda kalmış)

m.pandora.net

Şu kocaman taşlı, pembe, kalpli, kanatlı şeylerden almayın nolursunuz. Burayı birazdan linkleyeceğim.

www.reiskuyumculuk.com
www.instagram.com
www.instagram.com

Instagram'da bu iki hesabın paylaştığı takıları beğeniyorum. Svarovski ve Altınbaş var listede bilinen markalardan. Sade bir şey almanızı tavsiye ederim. Kısa bir zincirle 2-3 zincir birleştirip kullanabilir, moda bu:) Gidip görerek almanızı tavsiye ederim. Klasik olarak Pandora'ya da bakabilirsiniz.

www.trendyol.com
www.trendyol.com

Swarovski öneririm ama trendyol’dan alırken dikkatli olun, hatta direkt mağazasından alabiliyorsanız oradan alın. Çok fazla çakma var. Ninova silver falan hep replika.

Swarovski +1
Bu modelin benzerini babam 1998de yurtdışından getirmişti. Ne kolyelerim oldu ama şu kolye kendimi bildim bileli başucumda durur günlük takarım.
Marka bilindik kandırılmazsınız, tasarımı da her yaşa her ortama gidecek sade model seçerseniz tamamdır bu iş.
www.swarovski.com.tr

Swarovski denmis ama lutfen Swarovski almayin. Ayni fiyata altin alabilecekken 1 senede kararan, herhangi bir maddi degeri olmayan bir sey almak hic mantikli degil. Bana da 2 kere hediye geldi, karardigi icin artik ikisini de kullanamiyorum (magazadan alindi bu arada). Paranizi cope atmaktan farksiz. Bunca insan neyini seviyor anlamiyorum. Altin alirsaniz yillarca kullanilir.

Vozmostan al

İstanbul’da tek kadın öğretmenim. Arnavutköy’den başka bir yer açılmadı mı hocam? Güzel bir semt değil çünkü.

Tayakadın, Boyalık, Hadımköydeki okullar diğerlerine daha iyi olabilir, hadımköy örfi çetinkaya eskiden bölgenin iyi liselerindendi şu anki durumu bilmiyorum ama özellikle merkez okullarını yazma derim, ben işim düştüğünde bile gitmek istemediğim bir yer.

Bana mesaj atarsanız yarın gün içerisinde size makul bir cevap yazayım.
Tayakadın boyalık vs sakın güzel yerlerdir ama tek kadın için fazla köy ortamı kalır.

Ben 12.20’de öğle yemeği yiyorum. 15.00’da spor yapıp 17.00 gibi de son öğünümü yiyorum.

Sizin yerinizde olsaydım öğle yemeğini doyurucu bir şekilde yapar, spordan bir saat öncesinde de düşük bir muz/elma veya iki üç tane kuruyemiş tüketirdim. Spordan sonra da akşam yemeğimi yerdim.

delicatessen?

Nisantası'nda Cafe Zone

Conrad Manzara Restaurant

Bu hafta gittim. Şarapların kadehi 175-190, şişesi 520 en ucuzu, o da Doluca. Eskiden 20 liraya alırdık. Güzel bir şarap istersen 800-1000 lira şişesi, kadehi 250-300.

Lokanta kru, nişantaşında.

Kanyon suvla +1

Vogue

yemek.com

Soyup dondurabilirsiniz.
Donmuş haliyle blenderda milkshake güzel oluyor.

Soyup dilimleyip dondurduktan sonra tek başına ya da tahinle, fıstık ezmesiyle, fındık kremasıyla vs beraber rondoda çekerek dondurma da yapabilirsiniz.
blog.thatcleanlife.com

Ya da banana bread yapın.

Banana bread +1
İki üç gün yersiniz tatlı olarak kahvaltı olarak, süper gider, kötü yapma ihtimaliniz de yok, aşırı basit

Olgunlaşmış muzları dilimleyip buzluğa atıyorum. Nice cream tariflerinde kullanıyorum. Bazen pankek yaparken harca katıyorum. Çok lezzetli oluyor.

haftanın 4 günü tost, geri kalan yumurta.

geçen gün ıspanak yemeği yaptım mesela,
arada mantar alıp onlarla da çeşitli tarifler deniyorum.
çorba çeşitleri çok kurtarıcı oluyor, kış sebzelerinden sebze çorbası mesela...
bazen yemek yapmaya çok üşeniyorum.

kereviz, brokoli salata şeklinde yapıyorum.

makarna pilav çok özledim ama onları çok azalttım yemek rutinimden :(

yemek sayarken karnım acıktı :)

Her gün dışardan yiyorum , sadece haftada bir gün yemek yapıyorum o da genelde tavuk sote ve pilav oluyor

Sebze çorbaları (bal kabağı, pırasa gibi), kapuska, zeytinyağlı brokoli / pancar / brüksel lahanası / kereviz, kıymalı ıspanak ve pazı gibi gibi...

bezelye, karnabahar, lahana, mercimek, ciğer, patates, ıspanak, mantı vs vs.

Her hafta çorba yapıyorum. Bu hafta mantar çorbası yaptım mesela.

Egg fried rice

Brüksel lahanası, brokoli, hindi, şnitzel, şaşlık, balık, balık çorbası, köfte, balık köftesi, kalamar, karides, biber dolması, elma dolması

* taze fasulye, soyle guzel patatesli, domates soslu (bu aksam bunu yedim soguk soguk, dun pisirmistim)
* ispanak yemegi (kinoali yapiyorum bu ara)
* pilav ve salata. erkek arkadasim muptelasi oldugu icin rutine ekledim. salata dedigim soganli aci biberli coban salata, pilava karistirip oyle yiyoruz. yanina da soyle koyu bir cacik.
* vegan hazir burger alip evde yapiyoruz.
* pizza tabani alip evde yapiyoruz.
* bulgur pilavini kisnis, kirmizi fasulye, misir vb ile yapip ondan burrito yapiyoruz.
* patates salatasi, soyle dereotlu limonlu.
* mercimek kofte
* mercimek corba
* vee tabii ki vazgecilmezimiz makarna. peynir rendeli karabiberli, ya da ceri domatesli salcali acili.

son bir kaç gün;

karışık kızartma
barbunya (buzluktan), pilav
denizli usulü taco (süzme yoğurtlu)
nohutlu tavuklu şehriyeli çorba
Antrikot, patates, salata
kavurma, pilav (hazır kavurmadan nefret ettim, bir daha yemeyeceğim)
çökertme kebabı

hiç bu tarz kaygılarım yok, 43 kiloyum.

Var.

Yuzde 55 60 gibi

Evet bu kaygıyı taşıyorum. Yüzde seksen uyduğumu düşünüyorum.

Kaygim var ama tembelim. %15 diyorum.

Kaygım yok, %70-80

kesinlikle var. kendi yaptığım ev yemeği olmak zorunda illa. dışarıdan söyleyince uyku düzenimden tut cildim bile bozuluyor.

tatlı dışında %80 sağlıklı besleniyorumdur. kendime söz verdim, ayda yılda bir evde yaptığım sütlaç dışında tatlıyı da keseceğim artık.

Kaygım var hatta takıntı seviyesinde. %80-90 sağlıklı beslenmeye çalışıyorum. Dışarda yemek ve paketli gıdalar minimum seviyede. Canım tatlı isterse sağlıklı bir tarif bulmaya çalışıyorum. Şu an evden çalıştığım için buna uymak kolay ama işe gidince zor oluyor.

Valla hiç öyle bir kaygım yok. Yediğim sağlıklı şeyleri hep kazara yiyorum sanırım. Yani atıyorum 3-4 lahmacun yiyorsam lahmacun içine kattığım yeşillik falan sağlıklı sayılır herhalde anca. O yüzden benim yüzdem 20 falandır herhalde.

Yemek seçerim. Ispanak, pırasa falan yemem. Ama dikkat ediyorum. Gidip kekin üstüne çikolata yemem. Bir cips yediysem sonra bir hafta yemem. Kola içtiysem iki bardağı geçmem. Ben bu şekilde sınırlamayla kontrol ediyorum.

Maaşımın çoğunu organik ürünlere ve vitamin takviyelerine verdiğim için %80 diyebilirim ancak sağlıklı beslenme kaygısından çok pahalılığın artacağından ve sağlıklı ürün alamayacağımdan kaynaklı bir kaygı mevcut.

Günlük aldığım kaloriye ve aldığım besindeki protein, karbonhidrat, yağ dengesine dikkat ediyorum.
Yıllardır şeker ve şekerli bir besin, dolayısıyla paketli gıda tüketmiyorum.
Günde en az 2 litre su (sıvılar hariç) tüketiyorum.
Her gün mutlaka farklı bir sebze (Çiğ ya da haşlanmış) tüketiyorum.
Kendi ekmeğimi, zeytinimi, peynirimi, yoğurdumu, şarabımı, cider ımı kendim yapıyorum.

Yüzde hesabı nasıl yapılır bilemediğim için cevaplayamayacağım.

Beslenmeyle alakasız gerçi de iyi de spor yaparım.

Yok. Sevdiğim şeylerden sağlıklı olanlar sayesinde yüzde 10u tutturuyorumdur herhalde yani umarım:)

Canımın çektiği şeyi ne olursa olsun tüketecek kadar sağlıklı besleniyorum. Sağlıklı beslenmek uğruna anlık isteğimi yadsıyacak kadar sevmiyorum bu hayatı.

benim de var, şöyle var. evde abur cubur, kolay şeker tutmuyoruz. gereksiz kalori almıyoruz (hani açlık ve stres anında bi gofret yiyeyim dersin ya o), gereksiz alkol kullanımımız yok sadece sosyal okazyonlarda kullanıyoruz. dengeli beslenmeye çalışıyoruz (evde pişecek şekilde arada bi sebze, çoğunlukla tavuk, et) kahvaltı dışında ekmek yemiyoruz. tabii ki sağlıksız beslendiğimiz, hamburger baklava vs yediğimiz oluyor ama sık sık ve dandik yemektense seyrek ama kaliteli yiyoruz mutlaka, yediğimize değiyor yani.

kızartma ve rafine şekerden mümkün olduğunca uzak duruyorum. yemeklerimi evde kendim yapmaya çalışıyorum, dışarıda yiyeceksem sağlıklı şeyler seçemeye özen gösteriyorum.

yemeklerde zeytinyağı kullanıyorum.

bazı dönemler tatlıya karşı zaafım oluşuyor, kontrollü bir şekilde yemeye çalışıyorum sonra geçiyor.

asitli içecekler on yıldan fazladır hayatımda yok.

bu şekilde idare etmeye çalışıyorum, iyi beslendiğimde iyi hissediyorum ama yemek yemeyi de çok seviyorum:) denge kurmaya çalışarak devam ediyorum diyebilirim.

bir de haftanın üç günü direnç antremanı yapıyorum, bu hayat kalitemi baya yükseltti.

Midem her şeyi kaldırmadığı için dikkat ediyorum.

Şeker, tuz, ekmek, paketli gıdalar, katı yağ ,yağlı gıdalar minimumda yiyorum.

Bakliyat,yumurta,peynir,tavuk tüketmeye çalışıyorum
Meyve ve sebzeye ilaveten yulaf, kinoa , börülce tüketiyorum
Kuru kayısı ceviz kuru üzüm enerjim düştüğünde yiyorum
Kahvemi çayımı sade içiyorum

Canım çok tatlı isterse ki senede 2-3 supangle tercih ediyorum.

Tek sorun yeni tarifler bulamıyorum ve bazı tarifler yavan olduğu için en ufak lezzet verici bir sos-krema-baharat filan eklemek maliyeti arttırıyor.

sağlıklı beslenme çok geniş bir kavram ülkemizde.
Sadece "Fit" gıdalar tüketen de sağlıklı yiyorum diyor.
Organik beslenen de...
Karatay diyeti uygulayan da.
Kendince tuhaf diyet rituelleri uygulayanlar da sağlıklı yediğine inanıyor.

Sağlıklı beslenmeden benim anladığım katkısız (bu şartlar altında düşük katkılı), gıda ürünleriyle dengeli ve düzenli yemek (akdeniz diyetine yakınım diyelim)

Ama maalesef ülkemizde marketten alınan ürünlerin birçoğu bu tanıma uymuyor. Tamam dengeli beslenmek mümkün bir şekilde. Ama tükettiğimiz ürünler sorun.

Tohumlara güvenemiyorum, et ürünlerine güvenemiyorum çünkü hayvan nasıl yemleniyor, nasıl ilaçlanıyor bilmiyoruz.

Gıdalara eklenen birçok renk ve katkı maddesi bir şekilde "sağlığa olumsuz bir etkisi kanıtlanmamıştır" denerek yırtıyor.

Ne yazık ki doğal gıdaya ulaşmak hem çok maliyetli, hem de çok eforlu. Çünkü her ürünü Türkiye'nin dört bir yanından almak ve bunu düzenli bir şekilde almak dert.
Sırf bu iş için bir ekibinizin olması lazım.

Üniversiteye başladığım dönem sağlıklı beslenmeyle ilgili neyin ne olduğunu öğrenmeye başladım, fakat sağlıklı yemeklerin üstüne ek olarak dışarıdan aperatif söylerdim, kilo sorunum hiç olmadı ama yağ oranım biraz yüksekti, hep rahatsız oldum bu durumdan.

Üniversite sonrası yemek yapma konusunda çok iyi noktaya geldim, nadir yediğim abur cubur ve dışarıdan yemeleri özel günler haricinde bıraktım.

Artık her gün evde spor yapıyorum, beslenmeyle ilgili son gelişmeleri takip edip vücuduma iyi gelen rutinleri oluşturuyorum.

Nadiren dışarı çıktığımda burger, pizza gibi kaçamaklar yapıyorum. Hayatım bu sayede kökünden değişti, çok iyi hissediyorum. %95 diyebilirim.

Cumartesi veya pazar üç çeşit yemek yapıyorum. Kış olduğu için bunlardan biri mutlaka çorba oluyor. Biri mutlaka et veya tavuk, diğeri ise haşlanmış baklagillerden oluyor. Bazen baklagil yerine bulgur pilavı veya haşlanmış patates yaptığım oluyor.

Pazartesi, salı, çarşamba bunları işte yiyorum. Hatta menüye göre yoğurt, karışık turşu da götürdüğüm oluyor. Okulda mikrodalga ve buzdolabı var, büyük kolaylık oluyor.

Çarşamba günü de perşembe ve cuma için yemek yapıyorum ama bu sefer iki çeşit oluyor. Hatta tavuk haşlama, fırında köfte gibi basit şeyler tercih ediyorum.

Günlük ilk öğünümü bu yemeklerle öğlen başlatıyorum. Eve gittiğimde de beş altı gibi çaylı, peynirli kahvaltı yapıyorum.

sadece kahvaltı ve akşam yemeği 2 öğün.

evden çalıştığım için kahvaltıyı hep hazırlarım özenli. illaki sıcak bi şeyler olur, yanında reçel peynir zeytin salata vs.

akşama üşenmezsen yemek yaparım, üşenirsem dışardan.
onlar da tavuk sote, pilav, mantı, fasulye türevleri, fırında makarna, hamburger vs oluyor.

kahvaltıda simit üçgen peynir zeytin ve haşlanmış yumurta(makinem var evde haşlıyorum) alıp işe götürüyorum işte yiyorum.

öğlen dışarıdan birşeyler yerim dürüm vs tarzı

akşam yemeğini genelde her gün yaparım. bazen 2 günlük yaparım birdahaki gün de yerim. sebze yemeklerini pek beceremediğim için genelde et yemeği yaparım. köfte/patates, fırında tavuk, tavuk kızartma(kfc tarzı), nohut pilav tavuk, kıymalı mercimek, ton balıklı makarna repertuarım genelde bunlardan oluşuyor.

şimdilik home office çalışıyorum. evde yemek yapmayı çok seviyorum, covid de bahane oldu. rahat zamanlarımda, %90 çok rahat çalışıyorum, evde her türlü yemek yapıyorum. dün levrek köfte yaptım. balık çok seviyorum, zaten evdeyim diye, yanında bol soğanlı salata. haftada 2 bazen 3 kez balık yapıyorum/ pişmiş alıyorum.

fırında hindi yapıyorum, pilav yapıyorum. sonra hindiyi didik didik edip pilava katıyorum. hafta ortasında yapınca 2 gün yerim. insan gibi yapmıyorum, 4 kişilik yapıyorum, elimin ayarı yok. levrek köfte de mesela dün 200 gramlık 4 tane yaptım, kız arkadaşımla birer tane yedik, şimdi öğlen kalan iki tanesini yedim.

bir dönem hibrit çalıştığımızda ofise yemek götürmedim, hep dışarıda yedim. o zaman da haftada 2 kere balık ekmek, 1-2 kere et veya döner, bir de hafif sebze yemeği yedim. ofise kahvaltılık malzeme götürüyorum, tost yapıyorum, müsli yiyorum, çoğunlukla hiç kahvaltı yapmıyorum. evde de aynı şekilde hafta içi kahvaltı yapmam genelde.

tek yaşamıyorum ama tavsiye olarak yayla hazır yemeği önerebilirim. kişiye göre değişir elbette ama zor zamanlarınızda yenilebilir.

eşimle tartışmalarımız çok olmuştur ama soruda tanımlanan seviyede kavgalarımız olmadı.
kavga ile canlı tutulmaya çalışılan ilişki sığ bir ilişkidir.

bana göre kavga etmek ilişkinin zayıfladığına işaret. ilişkilerim genelde 4-5 sene gibi uzun sürelidir ve hiç kavga etmem, bir kere bile.

Kavga, kaostan beslenen insanlar için bir ihtiyaç. Kavga etmeyince eksiklik hissediyorlar bunu normal görüyorlar.
Ben ilişkilerimde kavga etmem. Kavga edeceğim, hakaret edeceğim insanla aynı ortamda bile bulunmak istemem. Saygı duymadığın biriyle ne kadar sağlıklı bir ilişki kurulabilir ki.

karakter mevzusu, annem babam sürekli her halttan kavga eder ama birbirlerini de çok severler. ben, ses yükseldiği an koparım, hiç kavga edemem.

Kavgaların sıklaştığı, seslerin yükseldiği ve küfürlerin başladığı ilişki sona yaklaşmış demektir. Birçok kişi itiraz edecek ama gözlemlerim bu şekilde.

Kavga edilmeyen ilişkide anormallik vardır evet, çünkü siz iki bireysiniz. Farklı ailelerce yetiştirilip farklı deneyimlerden geçtiniz ve farklı fikirleriniz var. İnsan zaman zaman gergin olabilir ve fikir çatışmaları, anlaşmazlıklar yaşanması kaçınılmaz. Eğer yaşanmıyorsa ortada kendini yok sayan biri var demektir ve bunun sonumda da ya bir taraf sıkılır gider ya da ses etmeyen taraf artık patlar gider. Kimse kimse için biçilmiş kaftan değil, herkes büyük ya da küçük tavizler verip ortaklaşmalı.

Ancak bu çok kavga edilmesi normal demek değil. Bu adeta "ölmek mi istersin, ölene kadar 18 saat çalışmak mı" gibi bir soru. İkisinden birisi normal olmak zorunda değil.

İki yetişkin insan arasında tartışmalar yaşanması doğal, ancak bu saygı sınırlarının aşılmasını gerektirmiyor, uzlaşma yolları aramayı gözardı etmeyi, herkesin kendini düşünmesini gerektirmiyor. Eğer çözümsüzlük varsa ilişkiyi devam ettirip birbirinizi yiyip bitirmenizi gerektirmiyor.

@akh, "ilişkilerde anlasmazlik olmamali" diyen kimse gormuyorum bu duyuruda. Anlasmazliklarimi saglikli bir şekilde iletisim kurarak cozuyorsam neden birey olamiyorum bunu anlamadim

İlişkilerde ilk başlarda sık, sonrasında da aralıklarla kavga iyidir.

Kavga = arada iletişim var demek + taraflar kavgada olsa, aralarındaki sorunu çözme iradesi gösteriyor demek.

Ancak kuru kavgalar çoğunluktaysa ve sürekli kavga ediliyorsa, bu artık kötü bence. Sorunları çözmeye yönelik değil de, birbirine hakaret etme, yıpratma, ego tatminine yönelik kavgalar ise kötü.


.

Kavga var, kavga var. Öyle küfürlü hakaretli kavga varsa zaten saygı olmaz. İki kişi kavga ederken de ortaya küfür diye bir şey olamaz. Duvarı yumruklasan da mesela o karşı tarafa yaptığın bir harekettir. Dolayısıyla mesela sesler yükselebilir zaman zaman ama, bu bir tarafın diğer tarafı bastırmak için kullandığı bir araca dönüşünce şiddet oluyor. Küfür ve hakaret etmek de öyle.

Bana göre arada bir kavga edilebilir. Sonra da anlaşıp mesele çözülebiliyorsa bu sağlıklıdır zaten, olması gerekir. Kavga etmeyelim diye içine atarsan sürekli sonrasında daha büyük sorunlar çıkar ilişkide. Ama öyle düzenli ve psikolojik şiddet içeren kavgalar olmamalı elbette.

cok kavga hic de normal bir sey degil. kavgaci biri olarak soyluyorum bunu benim kavgam sevgilimle degil ki. bi taraf yukseldigi anda digeri duser kavgaya donusmeden de gecebiliyo o hararet. ama karsilikli bagrisma bence asiri yipratici bir durum ve zedeler

Her ilişki kendine özel diye bir başlangıç yapayım. Benim ilişki tanımıma göre böyle kavga normal değil. Tamam, işyeri tartışması gibi olmuyor, bazen ses tonu biraz daha artıyor (ki bunu da kontrol etmeye çalışıyoruz), bazen gözyaşları giriyor ama küfür hakaret olmaz. Ki bence bu tartışmalar bile sık olmamalı, olmayacak hale döndürmek lazım ilişkiyi. Daha sonra aynı yatağa gireceğin adama/ kadına hakaret hiç olmaz.

20+ yıllık evli kadın olarak yazıyorum

tartışma elbet ki oluyor. ama kavga halinde çok sinirlendiğinde genelde hemen susarım, sakinleşmesini beklerim, konuyu değiştiririm. sakinleştikten sonra belki 3-4 saat sonra minnoş halimle yaptığının yanlış olduğunu fikrine katılmadığımı kızmasını istemediğini söylerim. o da birkaç kelam eder anlaşırız konu kapanır.

ben sinirlendiğim zaman da o konuşmaz, bana sarılır ya da sakinleşmemi bekler. çok uzun süre devam edersem kızar bi, ikimizde susarız mesela ama bu arada da el ele tutuşup yürümeye devam ederiz mesela. sonra da tekrar sakinleşip konuşup devam ederiz.

bu arada hiç birbirimize küfretmedik hakaret etmedik.

genelde bizde böyle devam ediyor. benim annemle babam çok zıtlaşır ve asla alttan almaz bir taraf. bu beni çok yordu. asla susmazlar kavga zamanında. böyle olmak istemiyorum çocuğum olduğunda da ileride bu hallerimizi görmesini istemiyorum. dolayısıyla susmak bence en iyi çözüm.

@abuzer olamazsınız demedim ki, sanırım tanım farklılıklarından dolayı yanlış anladınız. Ben kavgayı daha kapsayıcı anlamda kullandım, tekme tokat ve küfürlerin olduğu bir anlamda değil. onun için aşağıda kavga ederken saygı sınırlarının korunması gerektiğinden bahsettim.

Yani sizin anlaşmazlık veya tartışma dediğiniz şeyle benim kavga dediğim şey aynı. Aynı şeyi söylüyoruz.

Eğer kavga ve tartışmayı şiddet dozu farklı iki ayrı şey olarak ayrırsak evet, "kavga" etmemeniz gerekir sağlıklı bir ilişkide.

normal şartlarda hiç kavga edilmemesi sıkıntılı bir sürece işaret ediyor aslında. "eeeh sikerler" eşiği var. onu geçmiş olabilirsin çünkü.

ayda yılda bir kavga olabilir de bundan fazla kavga ediliyorsa kendini tamamlayamamış, kaostan beslenen, toksik kişilerin ilişkisi olabilir o. hele evli falan değillerse "kurulu düzen" bahanesi de yok. o kadar kavga etmenin ne getirisi olabilir ki? kimsenin birbirini yıpratmaya hakkı yok.

böyle bir kalitesizlik var ama iş yerinde mobbing, ilişkilerde kavga her yerde aynısı var zaten diye normalleştiriliyor. bu çok saçma.

ben sana katılıyorum. sürekli kavga edilip didişilen ilişkiler kesinlikle huzursuz ve mutsuz bir aile ortamı doğuruyor. böyle bir çiftle aynı ortamda dahi bulunmak istemem, bu tarz arkadaşlarım vardı bizim yanımızda kavga eden ciddi ciddi görüşmeyi kestim. çevremde de var böyle paso kavga edip bunu birbirimizi çok seviyoruz diye normalleştiren, bence ciddi bir psikolojik problem bu. insan sürekli gergin yaşarken kendi duygularını zaten gösteremez ki.

benim de eşimle uyuşmadığım noktalar var ama çok seyrek kavga ederiz. birbirimizi kırana kadar devam ettirmek genellikle anlamsız. hele hakaret falan benim kırmızı çizgimdir. yani anlaşmazlık yok değil var, ama kavga yok. insan gibi medeni olarak tartışır, ya anlaşırız ya da agree to disagree olarak devam eder. ses yükseltmek falan dahi benim için çok aşırı şeyler.

sağlıklı iletişimin tam olarak ne olduğuna dair ahkam kesemem, çünkü herkesin normali ve sağlıklısı kendine. sağlıklı tanımını da kişinin fonksiyonalitesini bozmayan şekilde yapmaya gayret ediyorum. benim etrafımda gördüğüm sürekli kavga eden o çiftler beni aşırı yoruyor ve geriyor. gerçekten negatif yükleniyorum, mümkünse o çiftlerle vakit geçirmemeye çalışıyorum. mesela kardeşim ve eşi sürekli kavga eden bir çift oldum olası, bayağı üzülüyordum bunlar ayrılacak yeğen başa kalacak diye en başlarda ama ayrılık falan yok iletişim tarzları öyleymiş meğer. manyaklar mı ne evet ama fonksiyonları devam ediyor, herhalde sağlıklı sınırlar içinde hala diyorum devam ediyorum.

yüz yıldır aynı adamlayım; dört senedir de evliyiz. küfürü hakareti konuşmuyorum, öyle bir şey söz konusu bile olmamalı normal şartlar altında ama birbirimize sesimizi yükselttiğimiz kavga sayısı bile gerçekten bir elin parmaklarını geçmez. sürekli kavga etsem yorulurum, motivasyonum düşer, ne bileyim o insanla paylaşımım doğal olarak azalır. hayata karşı bir hıncım varsa muhattabı kim ise ondan çıkarırım, çıkaramıyorsam da eşime anlatırım biraz yükümü alır rahatlarım. ben de bu şekilde fonksiyonlarımı koruyabiliyorum.
gerçi kavga var kavga var, misal ya bu mutfağı yine mi toplamadın o kadar yemek yaptım aşkolsun insan bari toplamaya yardım eder sitemini de kavga göreceksek işimiz iş :)

Konuşacak bir şey yok hocam ev sahiplerinin eli kolu bağlı, yasal olarak maksimum yıllık tüfe oranı kadar zam yapabiliyorsun zaten. Adama para teklif edip kendi isteğiyle çıkmasını sağlayabilirsin ya da kiracın 5 yılı doldurduysa kira tespit davası açabilirsin, ama onun dışında -yasal- bir yöntem yok. evi satıcam deyip zırt pırt eve birilerini görmeye sokup huzursuzluk yaratmak da bi yöntem ama benlik bir şey değil.

Devlet her şeye 2 kat zam yapıyor ama ev sahiplerine bu imkanı tanımıyor. Şu an bir evim daha olsa kiraya vermem boş tutarım bu yüzden.

Valla ben kiradayim annemin bir kiralik evi var. Kira zammi tufe yillik ortalamasidir.

Cunku kira ev sahibi icin bir gelir kapisidir ama kiraci icin en temel ihtiyactir.

Ben hem ev sahibiyim hem kiracı. Ev sahibi olarak kiracımdan 5 yıl dolmadan güncelleme istemem. Yasal olmadığı için kabul etmek zorunda değil boşu boşuna ne kendimi ne başkasını üzerim. Ev sahibimdwn böyle bir teklif gelirse de kabul etmem çünkü benim maaşım o kadar zamlanmadı. Ancak annemin kiracısı 6. Yılında olduğu in güncelleme isteyeceğiz

mevcut kiraci 2000e otururuyor. simdi sahibindene baktim, en dusuk kira 5250tl evin oldugu semtte. yasal olarak galiba 2500e felan cikabiliyor. o bile piyasanin yarisindan az.

Her şeye zam geliyor hocam da maaşlara o zam bir türlü gelemiyor. Yapacak bir şey yok.

@ruhen asgari ücret artışı ocak ayında maaşlara yansımadı mı? şu an işsizim de, son durumu bilmediğim için soruyorum

@strobist, maaşlar aynı miktarda zamlanmıyor demek istemiştim.

Hem ev sahibi hem kiraciyim. 2+1 evi 1600’e verdim eylulde, su an ederi en az 2000 ama bir sene zam yapmayacagim. Yapana niye yaptin demem ama ben yapamam.

Oturdugum evin sahibiyse 1500’den 2000’e cikardi ekimde. Bunun ederi de su an 2500 ama 2000’den devam ediyorum. Eger ev sahibim kiraya zam yaparsa mecbur ben de yaparim. Umarim yapmaz.

Kiracıyım, Mayıs'ta senemiz dolacak daha ama yasal oran neyse o kadar zam yapabilirim, zira maaşıma da ancak o kadar zam geliyor. Bununla ilgili problemi olan ev sahibi de gidip tüik'e, hükümete kükresin kiracı ne yapsın ki? Ailemin kiraya verdiği evleri var, yasal oran kadar zam yapıyorlar.

bu model son 1 senede çok populer oldu, bir sürü farklı mobilyacı birebir aynı modeli üretiyor. bazısı hem rahat hem şık oluyor ama bazısı da işçiliği ve içerisinde kullanılan süngerinin kalitesinden dolayı pek keyif vermiyor.

açıkçası işçilikten ve doğru sünger kullanıldığından emin olsam kesin alacağım bir model. arkadaşımda bunun mudo concept'ten alınmış versiyonu var, çok beğeniyorum.

Form olarak şu sıra en beğendiğim model bu. Fakat bunun 3 veya 4’lüsü yok mu? Ne L koltuk ne kanepe arada kalmış.

@kent sakini bir ismi var mi bu modelin?

www.enzahome.com.tr

şu resimdeki L koltuğu 4 yıldır kullanıyoruz. Gayet memnunuz.

Bana sorarsan koltuğun ayaklı olması daha iyi (temizleme açısından) yoksa altında pislik birikiyor.

Bir de hangi ürün olursa olsun gidip showroomda denemeden almayın kesinlikle.

Bunun çok benzerini İkea’dan almıştım. Kıvık L koltuk diye bakabilirsiniz. Fena bir koltuk değil.

en iyisiyim diyen elektriklinin bile çayında sası bir koku alıyorum ben. olmuyor yani. en güzeli www.google.com şu kardeşte demlenen çay. tak süzgeçini yıllarca kullan. çayı çay olarak iç.

Hocam gurmelikten kilometrelerce uzak biriyim ama çay tiryakisi olarak ben elektrikli çaydanlığımdan memnunum. Bahsettiğiniz rank var ama tat yok durumunu yaşamadım hiç. Beko’dan ortalama bir model benimkisi.

Isıtıcı kaynağın sonuca nasıl bir etkisi olabilir ki?

Farklı bir tat elde etmek istiyorsan Aletin çaydanlığının ağzına uygun cam veya porselen demlik edinip onlarla bir farklılık yaratabilirsin.

Improbable+1 Her ne kadar sağlıklı olmasa da en güzel alüminyum çaydanlıkta oluyor evet.

elektrikli çaydanlıkta iyi olmuyor.

sanırım ısıtma hızı süresi etki ediyor.

ya dediğin gibi tam denlenmemiş ya da fazla demlenmiş artık bayatlamaya yakın oluyor

muhtelif boyutlarda çok değişik sanayi tipine varan modellerde bolca içtim.

bunları anca ofis ,şantiye, inşaat vb gibi yerlerde kullanırlar genelde.

ben de çaycı bir birey olarak aynı dertten muzdaribim. hadi önceki çaycılarım ucuzdu diyerek bu sefer tefal'in metal demlikli çay makinasından aldım. maalesef sonuç fiyasko. kesinlikle demliğin tadını vermiyor. tahmin ediyorum problem bunların suyu kaynamadan sıcak tutmak için belli aralıklarla yüksek ısı verip çayı yakmasından kaynaklanıyor, yani bi türlü olmuyor hocam. çay aromalı sıcak su içe içe çaydan da soğudum. bi de lanet cihazın demliğinin de plastik sapı kırıldı 3 ay sonra, 1000 liralık aletin zaten demliğini kullanamıyorum gördükçe sinir oluyorum

Cevaplar için teşekkür ederim.
Bu aletleri yeni gelinlerin "çeyizime aldım, daha kullanmadım paketinde duruyor" yorumlarına havale ediyorum.
Ben de alttaki ısıtıcılı kısmın derecesiyle ilgili olabileceğini düşünüyorum. Ya da ısıtmak için ani yükselen sıcaklık kaynaklı da olabilir.

Sonuç olarak, çaydanlıktan devam ediyorum.
Teşekkürler.

Neredeyse herkeste var. Bende de var. Küçüklükten beri hemde. Zaman zaman küçülüyorlar kayboluyorlar sonra geri çıkıyorşar, sonra geri kayboluyorlar. Beslenmenize dikkat edip spor yapın. Doktor hap verir ama etkisi olmaz. Küçültür ama geçirmez.

Bende de oldu. Lab teknisyeni takip gerektirebilir diye raporladı, hekim baktı gerekmez dedi. İçine sinmiyorsa randevu alıp tekrar kontrol ettir, kafan rahat olur en azından.

sorması ayıp hangisi?

boyun, koltukaltı, bacak?

bunun sistemi şöyle oluyor, doktora gidersin arkadaşın dediği gibi ilaç verirler, o ilaçlarla geçen görmedim, sonra tekrar gidersin ya tekrar ilaç verir biyopsi ister ya da ikinci ilacı vermeden biyopsi ister, biyopsiye gidersin sıra gelene kadar yerine göre 1 ay sürebilir, peşinden de ortalama 2 ay gibi bi sürede sonucu gelir sonra tekrar gidersin.

boyun-ense civarı

Hocam başka bir doktora daha görünün. Hastanede yatış yaparak tedavi olmuştum ben. 20 gün tedavi sonrası geçmişti.

iki seçenek geliyor aklıma.

1- kavga hararetliyse bir anlığına yalnız kalmak sevgilisini görmemek için evden gitmesini istemiş olabilir. eğer kadın kişisi erkeğin evinde olsaydı muhtemelen kendisi çıkar giderdi. yani anlık bir tepki ise affedilebilir gibi geliyor bana.

2- karakteri böyle. ileride başka konularda da senin-benim ayrımı yapabilir. yani özünde tabi ki herkesin mal varlığı kendisine tabi ama, bir tartışma esnasında yapılabilecek en basit hareketi yapıyor olur madde üzerinden karşındakine vurmak. benim tecrübelerime göre bu tip bir karakter olması daha olası. yani özetle uygun durumlar oluştuğunda bu davranışın tekrarı gelebilir.

Kızın pismanligindaki samimiyeti arkadasin bilebilir. Tekrar edip etmeyecegini en iyi arkadasin kestirebilir. Kolay affedilecek bir sey olmamakla birlikte halledilmeyecek bir şey de değil bence.

Bir süre trip atsın, sonra barışsın. Evine tekrar giderse laf da sokabilir.

yani özür dilemiş, sinirlerine hakim olamamış ya da daha kötü tepkiler vermek istememiş olabilir, bir kerelik bişeyse çok önemsiz. öyle gurur incinecek kadar da abartı bir durum yok bence.
sürekli hale gelirse şımarıklık ve salaklık. zaten sürekli hale gelirse tek vukuatı evden kovmak da olmaz, başka salaklıklar da yapar.
yani tek başına çok da kafaya takılacak bir durum değil, ne bebeksi gururmuş o öyle

Oğlan kişisinin kendi evi varsa bence çok çok abzürt bi durum yok. Kız yalnız kalmak istemiş. Küfür edip kovduysa mizaç uygun değil tabi. Ama “şuan bu kavgaya devam etmek istemiyorum evden gider misin” vs gibi bi şey dediyse bence problem olmaz. Ben de mesela kavga çözülemez bi hal geldiyse evi terk edip yürüyüşe çıkarım. Geldiğimde kavga ettiğimiz kişinin gitmiş olması makbuldür.

Çift beraber yaşıyorsa o zaman ne olursa olsun git dememeli. Gerekirse kendisi gitsin. Ama karşındakine git denilmez.

hiç çekilmez, ciddiyim.

her kavgada aynısını yapacak, çok başıma geldi ordan biliyorum, kaçsın kendini kurtarsın.

git evimden'cilerle katiyen başa çıkılmaz.

anlattığınızdan hiç de "şimdi kavga etmek istemiyorum, lütfen git, sakinleşelim" gibi bir titreşim almadım. sanki öfkesine yenik düşmüş biri var gibi hissettim.

ya bu tipteki insanlar duygularını sert ve köşeli yaşıyorlar. birden kızıp parlayıp öfkeyle yakıp yıkıyorlar, hemen ardından pişman olup özür dileyip hiç bir şey yokmuş gibi davranıyorlar.

arkadaşınız eğer biraz trip yapar, özrü kabul etmez ya da kırıldığını belli edip de agresif bir tavır alırsa yine suçlu olur. kız bu sefer de "ne uzattın ya, özür diledik işte, abarttıkça abartıyorsun" diyebilir.

açıkçası böyle bir insan olmuştu hayatımda. çok zordu ilişki.

@dahinnotha
"anlattığınızdan hiç de "şimdi kavga etmek istemiyorum, lütfen git, sakinleşelim" gibi bir titreşim almadım. sanki öfkesine yenik düşmüş biri var gibi hissettim."

aynen şu yazdığınız durum olmuş, evet.

zaten sonraki özür mesajlarında da "yapmamam gereken bir şey yaptım, sen bunu hak etmedin" falan diyor. yani bu o an öfkesine yenik düşmek oluyor...

Gurur yapılacak bir durum yok ama kız tarafı öfke kontrolünü sağlayamamaya devam ederse ilişkinin devamı açısından problemli olur.

Benim başıma gelse defteri kapatmam, özrü kabul edip barışırım. Bu tarz öfke patlamalarını idare edip edemeyeceği arkadaşınıza kalmış. Bir kere bir olay yaşandı diye sürekli olarak tekrarlanacak anlamına gelmez ama bu tarz davranışlar o hanımefendi için karakter özelliğiyse onu öyle kabul edip etmemek konusunda arkadaşınız kendi kararını vermeli.

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey varsa o da ne olursa olsun, ne kadar sinirlenilirse sininirlenilsin ağızdan kötü/incitici bir şeyin çıkmaması gerektiği. Ben erkek tarafı olsam o eve adım atmazdım, kız tarafı olsam bunu bir ders olarak kabul ederdim.

defter kapanmalı. ergen gibi engellemem ama eve adım atmazdım +1

bana affedilemez, aman yarabbi buradan geri dönüş olmaz cinsinden bir mesele gibi gelmedi. tartışma anında küfürler etse ya da saldırsa daha mı iyiydi? öfkeyle çocuksu bir tepki vermiş, bu benim kalemim, bu benim silgim der gibi saçmalamış işte.

ha bir daha yaparsa, özrüne ve sözüne sadık kalmazsa o zaman kırsın kalemini arkadaşınız. ama bu zamana kadar seviyeli giden sevgi dolu bir ilişkiyse bir şans vermeli bence...

Kadınım, bugüne kadar kimseyi evimden kovmadım. Evden kovmak çok uç bir şey geliyor bana, ne arkadaşımı kovarım ne sevgilimi. Kuzen onda kaldığım bir gece erkek arkadaşını gece yarısı evden kovmuştu, şimdi evliler, mutlulardır herhalde. Yani defteri açar mı kapatır mı ev arkadaşına kalmış.

Konuyu bilmiyoruz. Kız neden bunu yaptı haklı mıydı olay neydi vs
Bence asıl konu orda gizli

@photo85 Her ilişkide yaşanabilecek tarzda bir fikir ayrılığından ibaret olan bir mevzu. Kovmak gibi iddialı bir eylemin karşılığı olacak tarzda bir şey yokmuş ortada yani.

Bir önceki mesajımda da bahsettiğim şekilde sonrasında kızın "Yapmamam gereken bir şey yaptım, sen bunu hak etmedin" sözleriyle pişmanlığını dile getirmesi de yaptığının farkında olduğunu gösterir nitelikte.

aradan yıllar geçmiş, eski bir duyuru ararken buldum bunu ama geçen zamanda iki cümlelik tecrübem oldu benim de. belki birine fayda sağlar.

ilişkide bu kişinin bu aşırı tavırlarının bir sürü sebebi olabilir. öfke ikincil duygudur ve sebebi karşı taraf bile olabilir, olmaya da bilir. burası önemli değil. ama olmuş bir kere.

burada şu gerekiyor; ilişkinin diğer tarafındaki kişi kolayca bataklığa, karanlığa öfke girdabına sürüklenen bu kişinin bu durumunu iyileştirebilecek biri mi değil mi? böyle bir sorumluluğu ya da görevi olduğunu düşünmüyorum. ama kişi derse ki "ben seni olumlu manada dönüştürebilirim, öfkeye sebep olan bu davranışlarının kökünü kazımana yardım ederim, sevginin iyileştirici ve dönüştürücü gücüyle aşarız bunlar ve sen de adaletli tepkiler verirsin" diyebilir ve yapabilirse ilişki devam etmeli. yok iki tarafın da bu konuda bilgisi becerisi yoksa ya da basitçe bu konuda kimyaları uyuşmuyorsa yapacak bir şey yok. bitirmeliler.

bu duyuruya yazdığım önceki yanıttan bir kaç ay sonra biriyle tanıştım. çok da güzel günlerimiz oldu, ama üç sene aynı zamanda bir hapishane de oldu. önceden de öfkeli biriyle berabermişim cevabı görünce hatırladım. 3 sene sonra bir kaç gün önce biten ve bu paragrafları yazmama sebep olan kişi de öfkeliydi. bence gerçekten kabullenmek lazım "senin öfke problemin varsa, ben bunu dönüştürebilecek yapıda mıyım, değil miyim" değilsek hoşçakal.

Tamamen temiz niyetle "yeniden gösterime girmiş" diye haber verip geçseniz daha iyi olur. Durduk yere hediye almak ayrı dert, tarihi ona uyacak mı uymayacak mı bilemezsiniz, bu da ayrı dert.

Uzun zamandır gitmek istediğim etkinlik bu yüzden piç olurdu ve gitmezdim. Ne malum orada rahatsız edilmeyeceğim? Siz de belki iyi niyetlisiniz ama bu alttan alta bir takıntı bilin.

kobuzchu +1

Bunun temiz olanı bu gösteriyi haber vermektir. Yeterince ince ve nazik bir hareket zaten bu. Ama bilet almak falan çok fazla. Karşı tarafta "Bu ne lan şimdi ! wtf?" tepkisi uyandırması muhtemel.

Eski sevgilinizin sevdiği gösteriye bilet alacak kadar ilgi gösterip değer veriyorsunuz ancak bunun yanlış anlaşılmasını umursamayacak kadar da önemsemiyorsunuz. Mmmehh, bilemiyorum Altan, kulağa duygularınızdan emin olamıyormuşsunuz, kafanız biraz karışıkmış gibi geliyor.

Cok gereksiz ve absurd bir hareket olur. Bayagi bir gereksiz. Yapmayin etmeyin.

Hos degil.

iyice bir kestirip şekil verdirmek önce şart.
keratinden uzak durun. asla.

güzel bi köpük alıp vigoyla şekillendirilecek.
veya kıvırcık yapan maşa alacaksınız, ince modelden. aralara veya komple her yere kuruyken maşa yapacaksınız.

Aslında pek kestirme taraftarı değilim. Zaten o kadar küçük görünüyorum ki saçımı kestirince direkt 16 yaşında oluyorum.

Hocam uzun saç direkt bakımsız duruyor zaten. Havalı bir kesim yaptırırsanız çok fark eder. Benimki de ince telli ve şekil almıyor. Saçımı en fazla omuz hizasında tutuyorum.

vitamin, mineral konusunda tahlil yaptırdınız mı? yoksa ailede herkesin saç yapısı böyle midir?

dermadolin'in ürünlerini öneririm. denemediyseniz bir bakın bence. çok kaliteli şampuanlar üretiyorlar.

Tahlil yaptırdım, hiçbir sorun yok. Ailemdeki herkesin hiçbir bakım yapmadıkları halde mükemmel görünen saçları vardır, görenler dönüp dönüp maşallah der. Ben maalesef Allah'ın takdiri olarak bu şekilde saç sorunlarına maruz kalıyorum. @kobretti

Birazcik, uclardan kestirin. Cok kuru ise haftada 1 uclarina (ben deriye degdirmeden omuz hizasindan yapiyorum) hindistan cevizi surup gece oyle yatin (hayir yastiga yag lekesi birakmiyor). Hem sekil hem de yumusaklik icin elseve mucizevi yag durulanmayan kremi var. Hem islakken taramadan once hem de kuruttuktan sonra biraz surun. Kuruturken de en hizli da degil orta ya da yavas hizda kurutun. Ben boyle toparladim.

İçmem. Hem sevmem hem bi faydası yok da hem de yetişkinler için gerekli bir ürün değil, ayrıca gaz maz etkilerine girmiyorum.

bu bir alışkanlık.
ailem ve onların büyükleri de içerdi. bizim evde sürekli olarak "içmelik" süt bulunur. süt içilir.
bahsettiğim uht değil günlük, olabildiğince besin değeri yüksek süt. yazlıkta köylülerden manda, keçi vb taze çiğ süt alınır mesela.
yoğurdu da marketteki günlük şişe sütlerden yaptığımız için biraz fazla alıp içmek için de ayırıyoruz.
tam tarif ettiğiniz gibi düzenli, istikrarlı severek çeşit çeşit süt içiyorum.
aşırıya kaçmadan içiyorum, içiyoruz.

bir de yine beslenme alışkanlığı açısından hayvansal gıdayı çok tüketen bir aile olmadık hiç. mevsiminde bol balık alıyoruz, beyaz et hormonlu/antibiyotikli diye almaz olduk. kırmızı et yemekleri dağarcığımız dar. dolayısıyla hayvansal proteini de karşılıyor biraz vs.

*özellikle inek sütü, doğrudan ve çok fazla tüketildiğinde (herhalde günde 2 bardak ve üzeri) yetişkinler için faydalı değil.

Soğuk süt içmem. Isıtıp içerim. Genelde hava soğukken olur.

İçmem. Psikolojik olarak rahatsız oluyorum. Memeden çıkıyor diye :(((

Düzenli olarak sek içmiyorum. Daha önceleri özellikle geceleri bir bardak süt ve bir dilim kaliteli ekmek tükettiğim olurdu, onu da bıraktım.

Ama şunu yapıyorum. Sütü sık sık porridge yapmak için kullanıyorum. Aman kalmasın diye değil, baya baya sadece porridge için süt alıyorum artık eve.

cok kucuklugumden beri sut sevmiyorum. anaokulu yasinda bile ancak zar zor kakaolu sut icerdim. simdi de oyleyim. tadi midemi bulandiriyor.
ama kakaolu veya balli tarcinli sicak sute bayilirim.

ben içiyorum.
bebekliğimde de, çocukluğumda da çok içerdim.
öyle ki, bir keresinde 3-4 yaşlarındayken bir litreye yakın içmişim, daha da isteyince annem vermemiş artık.
çok severim.

hatta daha dün gece bir arkadaşımla bunu konuştuk, canım süt istedi ve evde yoktu.
gecenin 11'inde banabi'den sipariş verip yarım litre süt içtim resmen.
ayrıca evde toz nesquik de bulundururum arada bir canım istediği için.
36 yaşındayım.

direkt sek içmiyorum, ama bol sütlü kahve ve yulaf lapası ile baya süt tüketiyorum günlük olarak. dolapta hep süt bulunur, bitmeden yenisi alıyorum sütsüz kahvaltı ettiğim nadirdir.

sadece günlük süt içebiliyorum. aoç'nin şişe sütü güzel. pastorize sütler midemi rahatsız ediyor. markette gözüme çarparsa alıyorum yoksa gidip süt alayım diye düşünmüyorum.

Küçüklüğümden beri severek düzenli içerim. Annemle babam pek içmez ama anneannem ve dedem de çok süt içerler.

normalde kalkıp da asla içmem. iki durumda içiyorum.
bir, mısır gevreği yiyeceğim zaman,
iki, hasta olduğumda ballı şekilde

Hahah 32 yaşındayım ve ben içiyorum valla, özellikle eşim kakaolu cookie, brownie falan yapınca yanında 3-4 bardak içiyorum hatta. Tadı güzel diye içiyorum yani direkt.

ben içiyorum. hemen hemen her gün sabah veya akşam süt içerim. bazen yarım yağlı süt bazen protein süt içerim.

Sabahları cicibebe'ye katıp yiyorum, sayılır mı? Mısır gevreği ya da yulaf bir de.

Sek günlük süt, kakaolu kek ve muz üçlüsünü seviyorum ama en son ne zaman böyle süt içtiğimi hatırlamıyorum.

Yazları nadiren muzlu, ballı ve bol buzlu süt yapıyorum. Sıcak süt kokusundan tiksiniyorum.

içmiyorum, gerekli değil inek sütü selüloz sindirebilen ineğin yavrusu için gerekli bir besin insan için değil + toplumun çoğunda kazein hassasiyeti var ve haberi yok.

Düzenli olarak değil ama içiyorum. Yani haftada bir falan demem ama bazen günde, bazen haftada, bazen ayda olmak üzere birkaç bardak içerim. Sütü severim. Küçükken de severdim. Küçükken bir yere kadar soğuk süt içemiyordum bir şey ile karıştırmadan (nesquik vs.) sonra değişti. Şimdi arada canım çekiyor, gidiyor içiyorum.

sek içmiyorum, sütlü kahve yaparken kullanıyorum bir tek.

Bazen çok tatlı bir şey yediğimde o tadı kesecek tek şey soğuk bir bardak süt oluyor. Onun dışında düzenli süt içme alışkanlığım yok.

latte içiyorum, o da kahveli süt.
haftasonumu da donmuş muzla milkshake yapar, 1 öğün yerine onu içerim.

ben şirkette içiyorum soğuk soğuk ohh

Yerken yanında içmeyi sevdiğim birkaç şey var, onları yersem ki ayda yılda bir yerim mesela fındık ezmesi, kakao kremasıni ekmeğe sürmek ya da kakaolu kek ile birlikte.

Bazen de yazın dolaba koyduysam soğuk su ikamesi olarak yarım kalmış kutuyu kafama diktigim oluyor.

Ama düzenli içici değilim, hiç olmadim.

Çok nadir, eski günlerin anısına, kaynatıp yanında cookie ile içtiğim olur. Düzenli içmem.

Süt cilde zararlı.

annem icer dumduz sut. IYY!

süt sadece cilde değil, komple zararlı bir ürün.

hayvanların sütünü bebekleri içer, insan da anne sütü içer doğunca.

bunun harici süt zararlıdır.

sadece nesquik yiyeceğim zaman kullandığım bir şey :D

Sade süt, soğuk süt, çikolatalı süt, ballı süt, tarçınlı süt. Hastasıyım.

Sivilce yaptığı için az içiyorum ama :/

her sabah kahvaltıda 1 bardak süt içiyorum, bazen yatmadan önce de içiyorum. bizim milletimizin çay bağımlılığından gözü kör olmuş ama kahvaltılık ürünlerle harika gidiyor süt.

Ben içerim. Yaz, kış, soğuk, sıcak, muzlu, ballı, sade, Kahvaltıda, akşam, gün içinde, durup dururken... hiç farketmez.

yuzde 90'ini su oldugunu ogrenince arama mesafe koydum.
Yogurtu da artik eskisi kadar yemiyorum o da komple sudan olusuyor.

Yokluk zamani icecegi bence.
Cocukken de nefret ederdim.

Küçükken çok içmişimdir artık reflüden dolayı bayıyor, faydası da yok diyorlardı. Şişkinlik, mide ekşimesi yapıyor. Ama mısır gevreği, yulaf benzeri bir şey yersem sadece onlarla birlikte içerim.

Çok severim. Bazen bir litre sütü soğuk soğuk gün içinde içerim ama laktozsuz.

Ama öyle çok aklıma gelmez. Yani sürekli içtiğim bir şey değil.

Mide asidimi düzenlemek istediğimde yarım çay bardağı şat vurmak haricinde içmiyorum.

Bekarken annem her gece ballı süt yapar getirirdi.
Ben evlenince düzenli devam etmedim ama annem ve kardeşim hala her gün içiyor. Annem 55 kardeşim 26 yaşında.
Ben de düzenli olmasa da canım çektikçe dolaptan alır içerim. Daha çok soğuk seviyorum. Mesela su açmak için dolabı açarım süt gözüme çarpar dur süt içeyim derim.

Bu ara her sabah mısır gevreği yiyip, o şekilde tüketmeye çalışıyorum.

Ofise her daim 3-5 tane ufak sütüm olur. Pandemiden evvel her sabah bir tane içerdim şimdi hibrite geçince düzen bozuldu.

divit arti 1.

ben ictigimiz sutlerin ciddi ciddi ineklerden falan sagildigini dusunmuyorum artik.

bu dünyada bir pırasa bir süt. hayatta içmem yemem.

Hayatta kalmasına kalırsın da her gün makarna yediğin hayat ne kadar hayat olur onu sen düşün. Eve taşınma masrafı bile binlerce lira tutuyor. Kimsenin aklına uyma. Gerçekçi düşünmüyor o kişiler.

Zamanında rahat rahat ev, araba sahibi olabildikleri için. Bir de yaşlanınca gerçekten zekada bir gerileme oluyor, artık bundan emin olmaya başladım ben.

Uyulacak bir akıl yok maalesef ortada. Ne ev kiralayacak ne de araba alacak durumu göremiyorum kendimde. Yemeyip içmeyip iki senedir birikim yapıyorum ama o bile yeterli değil. Bu ortamda yeterli param olsa da hareket edemem.

Yani insan belli bir yastan sonra kendi evine cikmasi makbuldur eyvallah da bunun basit bir matematigi var, ac kalacagini bile bile de bunu yapmanin alemi yok. Su anki piyasada bir asgari ucretliye bedava ev verseler sadece aile evinden cikip o eve yerlesmenin masrafini 2 senede odeyemez. Akil var mantık var.

ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor yani, bizde genelde baskalarinin hayatini nasil da yanlis yasadigini gostermek gibi bir takinti var. "ben senin yerinde olsam ne yapardim biliyor musun?" -yapamazdin abicim

elestiri aileden geliyorsa uzun vade cozumunu merak ediyor olabilirler. barinma + yemek parasi olmadiktan sonra (aileyle yasaniyorsa, tabii onlara para veriyor musun bilmiyorum) o maas direk egitime harcanabilir. sonucta kendini gelistirmiyorsan maasin zamlansa bile alim gucun asagi yukari hep ayni kalacaktir. omur boyu bu sartlarda yasamak istemedigin varsayimiyla, "tamam simdi 4500 maas aliyorsun, sirada ne var? bu durumdan nasil cikacaksin?" diye merak ediyor olabilirler.

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?"

"Bunu ben açık açık görebiliyorken, bu insanlar neden böyle davranıyor?" Çünkü boş konuşmaya bayılırlar.

İş değiştirme imkanınız yok mu?

Şu an vasıfsız işçiler bile 4.250 lira alıyor. 4.500 liranın çok üstünü hak ediyorsunuzdur eminim. benim gibi düşünen işverenler de vardır. bu şartlarda çalışmak zorunda değilseniz mutlaka yeni bir iş bakın.

Schengen vizesine başvurdum, o çıkar çıkmaz işimi bırakacağım. Şu an Tik Tok’un işlerini yapan bir firmada çalışıyprum. Yani işim kabaca tik tok’ta içerikleri silmek. Çok havalı geliyor kulağa ama asla değil. İstifa etme sebebim de psikolojimin bozulması. İş bulabilir miyim, umutsuzum açıkçası bu konuda. Başvurduğum yerlerden dönüş alamıyorum. Yurt dışından çok daha iyi dönüşler var ama onda da çalışma izni sorun.

insanlari bosver, duzen kurmak istiyorsan once istanbul'dan tasinman lazim..
ayakta kalabileceginiz paranizin yettigi sehirde yasayin. Metropolde yasamanin bir maaliyeti var, ve bu giderek artmaya devam edecek. Ilerde gelirini duzeltirsen donersin.

@robokot +1 Özellikle ya mis gibi duzenin olsa da insanlar elestirecek bir seyler bulur hic farketmiyor +5


@invictae948 +1 Çünkü boş konuşmaya bayılırlar. +5

maalesef ülkemizde hava atmak, üstünlük taslamak, başkalarını aşağılayarak, ezerek, kötü hissettirerek iyi hisseden çok insan var. bu dediklerimi hobi gibi yapıyorlar, nefes almak gibi bir şey onlar için. kendilerini başka türlü önemli ve iyi hissedemiyorlar.

ülkemizde privacy denilen kavramın olmaması, herkesin birbirinin hayatına dan diye burnunu sokma cürretinde olması işleri daha da kızıştırıyor.

ek olarak hosftede kültür boyutlarından güç mesafesini inceleyebilirsiniz. ülkemizde ciddi bir ye kürküm ye durumu var. insanlar kendilerini ve diğerlerini güç, makam, mevki, mal, mülk üzerinden değerlendiriyor sadece.

insanlar hakikaten cok ilginc. turk insani hayati su planda kuruyor: oku > askerligi yap > ise gir > evlen. ben cocuklugumdan beri bu anlayisi hicbir zaman hazmedemedim. mesela ben evlenmem diyen bir arkadasim bile gecen gun bana dedi ki, isin gucun var keyfin yerinde niye evlenmiyorsun? dedim, niye evleneyim??? neden yani ne icin? duzen olur hayatina ortak olur falan diyor. sana bunlara ihtiyacim oldugunu kim soyledi birader :D ben ciddiye almiyorum valla allah nasip etsin falan diyorlar yok etmesin diyorum geciyorum. insanlarla ugrasmak cok zor, ya dalga gec ya da gormezden gel bosver

öncelikle sakin olun ve insanları da yargılamayın.
kaç senedir çalışansınız bu da önemli.
yalnız olay sizin şu anki ekonomik ve sosyal durumu normalleştirmemenizde yatıyor. napalım ülke böyle, süreç böyle diyip dur bakalım bekleyelim dememek lazım. neyi bekleyeceksiniz bişey gelmeyecek, eee ne güzel işte yerinde sayan bir fakir yani sürekliliğe sahip bir "mahrum" olursunuz ve asla değişmez.

insanlar bu kabullenişe sitem ediyor bira da.
ev arkadaşıyla çıkmayı düşündünüz mü? iş değiştirmeyi, ek gelir sağlayacak bir iş yapmayı düşündünüz mü? aileden bir destek alabilir misiniz örneğin? ev kredisi gibi bir şeye girseniz? bu kadar para getiren bir mesleğe sahipseniz ve bu -sosyal ve ekonomik statü açısından- pek değişmeyecekse neden istanbulda yaşıyıyorsunuz? küçük bir şehre gitme imkanınız var mı? yurt dışına göç etme imkanınız var mı?

4+1 bir eve çıkmak değil olay; kendi kendinize yetecek, birey olabilecek düzen kurmak önemli.

Sana öyle diyenlerin bir yerden desteği vardır. İstanbul'daki çoğu kişi ailesinden destek alıyor. Başkasının ne dediğini boşver. Zaten Türk insanının aklı ortada, gösteriş için yaşıyor millet.

Bir de beyaz Türk tayfası var. Kadıköy, Beşiktaş'ta evinde yoga yaparak ailesinin kira gelirleriyle falan yaşıyor. Bunları hiç dikkate bile alma.

ruhsen +1. zamaninda ucuza ev almis grup guncel gelir gider matematigini yapamiyor, zihinleri almiyor. takma.

Ayrıca şu an Türkiye'de iş bulsam da alacağım maaş 3700'den 10 bin seviyelerine fırlamayacak bence. Bu olsa bile bu pahalılıkta hayat kurmaya yine yetmeyecek gibi geliyor bana.

Bu ortamda yurt dışını zorlamak daha makul geliyor.

Önümde iki seçenek var; ya Polonya gibi ülkelere master için gideceğim ya da İsviçre'de evlilik kovalayacağım.

"Neden İsviçre?" derseniz, 2006'da oradan döndük ailecek. Ben orada doğdum. C -kalıcı- oturumumuz vardı ama ailem bu oturumu iptal edip Türkiye'ye döndü. Akrabalar hala orada ama kimseye faydaları yok

Bir şekilde evlilik yolunu zorlayıp dönmek bir seçenek olabilir ama kısmet bulmak zor. :( -Ayrıca konsolosluğundan tutun, ülkeye girerken muhatap olduğum pasaport polisi bile evlilik yolunu en sağlıklısı olarak görüyor, bu yolu işaret ediyorlar-

Bundan üç sene önce konsolosluğa gittiğimde benimle ilgilenen kadın "Akrabalarına söyleyeceksin, onlar sana kız bulacak. Öyle gideceksin" demişti.

Sorun şu ki, o kadar maaş verirler mi bilemiyorum. Onu da geçtim, ben şu anki işime benzer bir işin yakınından bile geçmek istemiyorum artık. Milletin rezilliklerini izlemek gerçekten sinir bozucu çünkü. Her allahın günü intihar eden insanları görmek hoş olmuyor.

Çevrendeki insanlardan kastın eş, dost, yaşlı akraba ise onların varsayılan davranışı o, değiştirmek mümkün değil. Yani içinde bulunduğun maddi durum, sosyal statü, ruh hali vb. ne olursa olsun hayatında bulunduğun aşamaya göre evlenmeni, ev ya da araba almanı, +1 çocuk sahibi olmanı falan istiyorlar. İnanılmaz garip bir kafa yapısı. Bazen bot olduklarını falan düşünüyorum bazı akrabalarımın. Gerçi bot için bile fazlasıyla basit kaçıyorlar, olsa olsa oyunlardaki tek repliği olup, sürekli onu tekrarlayan NPC gibiler.

Ayrı eve çıkma konusu, "tek başına hayatımı ve düzenimi kurdum" tavrı Türkiye'ye öğretilmiş bir davranış. 80'lerin sonundan itibaren türkiye'de bireyciliğin şişirilmesiyle bu yaşam tarzının itelenmesiyle ivme kazandı 2000'lerden itibaren. O yüzden sanki tek seçenek buymuş gibi kendini zorlama takılma:)

Sanılanın aksine Avrupa'da özellikle akdeniz ülkelerinde, yunanistan, italya, ispanya vb ve doğu Avrupa'da ailelerin bir arada yaşama alışkanlığı çok yaygın.
İş için bu konuda bir araştırma görmüştüm oradan biliyorum. "Tek başına yaşama" anglosakson ve kuzey avrupa kültüründe daha yaygın. Bir de bizim gibi onlara özenen ülkelerde. O yüzden üstünde böyle bir baskı hissetme stres olma.

Neyse bu kısmı geçiyorum. Önemli olan ekonomi zaten. Bizde insanlar gücü yetmese de zorluyor sırf etrafa kendini kanıtlamak için. ama istanbul'da bir evin maliyeti zaten 4000 lira, kirası, faturası, mutfak gideri vs.... O yüzden boşver kardeşim milletin ne dediğini. Herkes bol keseden atıyor. Emin ol "bak biz hayatımızı kurduk" diyenlerin çoğu 35-40 yaşında bile hala borç içinde yüzüyor oluyor. Ne hayat kurması?

Mesleğiniyazmışsın ama iş bulsan bile 4500 TL'den 8-9 bine çıkartabilecek misin maaşını?

eğitim durumunu bilmiyorum deidğim gibi. Ailenin maddi durumunu da.
Ama senin yerinde olsam şunları denerdim.

1-Eğer şansım varsa (aileyle yaşadığına göre kira, fatura vb giderlerin daha azdır diye düşünüyorum) maaşımdam mümkün olduğunca yatırım için ayırırım. Ama böyle NFT, Metaverse fantezi yatırımlar değil. Bir bankaya gider görüşürüm elimdeki nakiti ufak da olsa değerlendirmek istiyorum diye. Aile yanında olmanın en büyük avantajı bu.

2-Eğitimini bilmiyorum ama bana daha fazla maaş getirecek bir meslek için eğitim alırım. Beyaz yaka, mavi yaka fark etmez. İstersen bilişim üstüne teknik eğitim veren yerlerle görüş, istersen mutfak çalışanı yetiştiren eğitim kurumlarına falan git. ilgim alakam el yatkınlığım neye uyuyorsa ona giderdim.

3-Bir meslek edinmeye yoğunlaşırım. Yani büyük bir firmada çalışıyorsun ama bir uzmanlığın yok gibi duruyor. O yüzden yasal geçerliliği olan bir meslek sertifikası edinmeye çalışırım. Uluslararası olması daha iyi tabii. O yüzden elin yatkınsa mutfak çalışanı olmak bir seçenek çünkü uluslararası sertifikalar veren okullar var Türkiye'de.

4-Kulağımı etrafa tıkar, kendi hayatımı yaşarım.

Ben de aynı şeyi düşünüyorum. 4000'den 8-9'lara fırlamak pek mümkün gelmiyor bana şu ortamda.

Halkla ilişkiler mezunuyum ve bu alandaki işlerin maaşları maalesef bir yazılımcı vs kadar olamıyor bu ülkede. Artık alanımla ilgili pek konuşmak da istemiyorum, çünkü insanlar sanki herkes yazılımcı olmak zorundaymış gibi birbirini yermeye fırsat kolluyor. Bu ülkenin insanını zaten artık anlayamıyorum, neyse.

Bugün istifamı verip sonrasına bakacağım. Bir süre kendimi çekip çevirecek param var. Sonrasına bakıp bir yol bulacağım artık.

yaptigin is cok yipratici bir is. yipratici oldugu bilinen bir is (turkiye'de biliniyor mu bilmiyorum ama yabancilar uyandi buna coktan). bir suru kisi profesyonel yardim almak zorunda kaliyor sonradan. kesinlikle degecek bir is degil yani, aile yaninda kaliyorsan istifa etmekle cok iyi yapmissin.

Son cevabına göre istifa etme derim. İnanılmaz mantıksız bir hareket olur. Hareket alanın kısıtlanır. İş bulmadan istifa etme kesinlikle. Yıl başı olduğu için biraz durgunluk var. 4500>0. Ayrıca işe gitmeyince ailenle daha çok zaman geçireceksin.

Git Sultanbeyli'de bir giriş katında 1+1'de otur. Orada da A101 ve Bim'den kredi kartı ile borç içinde yaşayarak aldıklarınla beslen diyorlar. Çünkü onlar için o hayat ile Kadıköy'de, Beşiktaş'ta falan oturmak arasında fark yok. Sadece Etiler'de ve Bebek'te oturmak lüks diye biliyorlar, onların da masrafı kesin pahalı marka ve içki onlara göre o kadar. Geri kalan hepsi aynı onlara göre.

Kafa yok.

Türkiye'de insanlar bilmiyor bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu. Arkadaş çevremde falan bu işi yapıyorum deyince "Ooo ne güzel, evden video izleyip para kazanıyorsun" diyorlar. Ama o iş öyle olmuyor maalesef. Şirketim de bu işin ne kadar yıpratıcı olduğunu biliyor ki, geçen ay bize sözleşme imzalattılar "Psikolojiniz bozulursa bizi dava edemezsiniz" diye. Ki şirket psikolojik destek de sağlamıyor.

Geçen sene Dublin ofisine QA olarak başvurdum, sponsor da oluyorlardı ama şirkette daha 5 aylıktım o zaman. Deneyimden çuvalladım zannediyorum. Maaşı da 3000 euro civarıydı. Kısmet değilmiş.

@ dissendium

İstifa etmezsem kanser olacağım. Çok bunaldım çünkü. Vücudumda çıkmadık yara kalmadı.

gözlerimi yüzünden kaçırdığım zaman. en azından son iki sevgilim de böyleydi. yüzüne bakmayacağım biriyle niye sevgili oldum, yokluktan sanırım, sosyal baskıdan. evli olmadığım için diğer seçeneği bilemem.

Başta seviyorken sevginin bitmesinden bahsediyorum aslında @çih

Buluşmaya giderken trafigi dusunup usenmeye başladığım zaman.

Öpülmekten rahatsız olduğumda.

Buluşmak istemediğim ilk gün.